เธอเป็นเงาเฝ้าฉันเมื่อวันก่อน มิเคยจรจากไกลให้คิดถึง อ้อนเอาใจให้ฉันฝันคะนึง รักสุดซึ้งเสมอไปไม่อาดูร ครั้นเธอพบสบตาคนมาใหม่ ลมหายใจของฉันพลันสิ้นสูญ มิอาจอยู่ดูโลกโศกเพิ่มพูน ทวีคูณสุดทนร้อนรนใจ ใยเธอเปลี่ยนเพี้ยนไปได้เพียงนี้ ลืมคนที่เธอรักทิ้งผลักไส ดั่งฆ่าฉันทันทีเมื่อมีใคร ทำฉันได้คนดีที่เลือดเย็น ต้องขาดเธอเสมอไปใจสลาย รอวันตายตามลำพังหวังเธอเห็น หายใจยากลำบากหนาน้ำตากระเซ็น โปรดละเว้นวอนเธอฉันเพ้อครวญ แด่ น้ำแข็งไส เจ้าของบทกวี ขาดใจ 8 เมษายน 2548
นกตะวัน 8 เม.ย. 2548 18:05 น. - ID 74129 
522
0
0
8 เมษายน 2548 19:15 น. - comment id 451103
^___^ เหนื่อยล้าจัง..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
