แสงแดด

นกตะวัน

ในขณะที่เราสามคนกำลังนั่งรับประทานข้าวผัด หลายคนในคณะทยอยกันเดินกลับมาถึงโรงเรือน แต่ละคนต่างหิวจัดรีบตักข้าวผัดอาหารเช้ามาทานทันที พอเราสามคนอิ่มจึงออกไปเดินดูนกอีกครั้ง ถึงแม้ว่าสายมากแล้วจนแสงแดดแผดกล้ามากขึ้นทุกที ทุกที แต่เราไม่รู้สึกร้อนมากนักเพราะมีลมหนาวโชยพัดผ่านมาให้รู้สึกเย็นอยู่ตลอดเวลา กลับรู้สึกอบอุ่นมากกว่า แม้ว่าเดินอยู่กลางป่าภายใต้ยอดไม้เรียงรายที่มีแสงแดดส่องตรงลอดลงมาเต็มที่
อาทิตย์ส่องท้องฟ้าเวลาสาย			
เมฆเรียงรายรับแดดแผดเผาขาว
หมู่แมกไม้ในป่าแสงจ้าพราว			
สวยอะคร้าวคราตะวันปันแสงมา
เหล่าพฤกษามาลีคลี่กลีบสวย		
แสงแดดช่วยชุบชีวีดีนักหนา
มองทางไหนให้เห็นเป็นทิวา			
ทั่วพนาพงไพรแสงไล้โลม
แม้แสงแดดแผดรุมคลุมไปทั่ว		
มิเคยกลัวร้อนกล้าแดดจ้าโหม
สายลมยังพรั่งพรูพัดจู่โจม			
ใต้ดวงโคมของทิวาพาสุขใจ
เราเดินล่องท่องไปใต้แดดส่อง		
รับแสงทองส่องทาพฤกษาไสว
หากร้อนนักพักผ่อนซุกซ่อนไพร		
ใต้ร่มไม้มีเงาเราพักพิง
เราเดินผ่านนักดูนกหลายกลุ่มที่ทยอยกันเดินกลับ เพราะหลังเที่ยงของวันนี้ทุกคนต้องทยอยกันออกจากเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวร เพื่อเดินทางกลับกรุงเทพฯกันแล้ว เพราะพรุ่งนี้เป็นวันเปิดทำงานวันแรกของปีพ.ศ. 2548 ทุกคนต้องกลับไปทำงานกันทั้งนั้น คณะของเราก็เช่นกันต้องเดินทางกลับในเวลาบ่ายของวันนี้ เราจึงมีเวลาอีกครึ่งวันที่จะเดินดูนกกันอย่างมีความสุข ในไม่ช้าหลายคนในคณะของเราทยอยกันเดินตามมาทันเรา
ต้อนรับปีใหม่ ทุ่งใหญ่นเรศวร 34
2 มกราคม 2548