น้ำค้าง...แด่เธอ

นกตะวัน


หากชีวิตลิขิตได้ดั่งใจฝัน			
ขอกายนั้นเป็นน้ำค้างพราวพร่างใส
หยดพร่างพรมห่มพฤกษามาลีใบ		
สุกไสวมาเสนอบำเรอปรน
ให้เธอเห็นเด่นชัดถนัดหนา			
มองออกมานอกหน้าต่างกระจ่างทุกหน
เปลี่ยนความเศร้าเหงาใจในบัดดล		
เธอสุขล้นยามแลชะแง้มอง
คือน้ำใจใสเย็นเช่นน้ำค้าง			
เกาะพราวพร่างพื้นหญ้ามาสนอง
ให้ชุ่มฉ่ำด่ำดื่มปลื้มอยากปอง		
เพื่อนวลน้องเนื้อนิ่มเอมอิ่มใจ
แม้หน้าแล้งแห้งดินทุกถิ่นที่			
ฝนเคยมีมาหยุดไม่รุดไหล
แต่น้ำใจใสฉันหลั่งมั่นใจ			
ค้างเรื่อยไปปรนเปรอเธอทุกวัน
แด่ ฟ้าใส
เจ้าของบทกวี  รอน้ำค้างหน้าแล้ง  
31 มีนาคม 2548				
comments powered by Disqus
  • อาภาภัส

    1 เมษายน 2548 00:27 น. - comment id 447477

    น้ำค้างใสขาว
    เกาะพราวหน้าต่าง
    ฉันแนบแก้มข้าง
    สุขพร่างเคียงใจ
    งามไซร้ธรรมชาติ
    หยาดสรรแต้มผาด
    ดุจวาดสวรรค์
    ใจไร้เขตกั้น
    ไยมัน..ดำปื๊อ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    1 เมษายน 2548 00:48 น. - comment id 447508

    แม้น้ำขาดสายช่วงในห้วงฝัน
    แต่น้ำใจเธอฉันมั่นห่วงหา
    ยังคงมอบให้กันมั่นทุกครา
    ก็ชื่นใจในชื่นวาแล้วหนาเธอ
    
    *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
  • poet_p

    1 เมษายน 2548 02:17 น. - comment id 447547

    น้ำค้างพระพร่างโปรย
    ระร่างโรยชะอุ่มใบ
    เปรียบดังชลน้ำใจ
    ปริ่มเปรมในฤทัยคน
     ร่วมชื่นชมบทกวีด้วยคนค่ะ
  • มนต์กวี

    1 เมษายน 2548 11:14 น. - comment id 447664

    กินใจมากเลยอ่ะ...พี่นกตะวันเข้าใจเปรียบนำธรรมชาติจากพงไพรมาปลอบใจคนเหงานิ...ชื่นชมครับ...

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน