คืนหนาว กลางราวป่า

นกตะวัน

เราสามคนยังคงเดินดูนกสองข้างทางไปเรื่อยๆ กว่าจะกลับมาถึงลานกางเต็นท์จึงเย็นมากแล้ว แม้ว่าแสงแดดพึ่งเลือนลางหายไปแต่ความหนาวเข้ามาเยือนแล้ว พอใกล้ค่ำเมื่อพวกเราทยอยกันเดินกลับมาถึงลานกางเต็นท์ความหนาวเย็นยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นทุกที หลายคนเอาเสื้อกันหนาวมาใส่เพิ่มอีกคนละตัวสองตัว เรารับประทานมื้อค่ำเมื่อมืดสนิทและเข้านอนกันเร็ว แม้ว่าคืนนี้หนาวมากแต่พวกเรารู้สึกอบอุ่นเมื่อกางเต็นท์นอนใกล้ๆกันกลางราวป่า
ณ คืนหนาวคราวนี้ไม่มีเหงา			
เมื่อพวกเราอยู่ล้อมห้อมแน่นหนา
ต่างกางเต็นท์เด่นชัดถนัดตา			
ตั้งล้อมหน้ารุมหลังบดบังกัน 
ยินเสียงเพลงบรรเลงเพราะเสนาะหลาย	
ฟังสบายมิเบื่อเพื่อสุขสันต์
เพื่อนเราร้องก้องรับกับแสงจันทร์		
ทำให้ฉันสดชื่นยามตื่นนอน
ทั้งจักจั่นลั่นร้องดังก้องแว่ว			
กรีดเสียงแจ๋วแจ่มใสมิใช่หลอน
กล่อมฉันหลับกับพื้นลื่นดั่งกลอน		
มิเดือดร้อนแม้เย็นหนาวเข็ญใจ
กลับอบอุ่นกรุ่นไอในราวป่า			
ใต้พฤกษาดึกสงัดลมพัดไหว
เย็นน้ำค้างพร่างพรมห่มพื้นไพร		
เคียงเงาไม้เมื่อเดือนมาเยือนเรา
เนื่องจากเมื่อคืนนี้พวกเรานอนกันเร็วมากเพราะดูนกเพลียมาทั้งวัน เช้าวันนี้หลายคนจึงตื่นกันตั้งแต่ฟ้ายังไม่ทันสาง ผมก็เช่นเดียวกันตื่นตั้งแต่เวลา 04.00 น. แต่ยังคงนอนอยู่ในเต็นท์ไปเรื่อยๆ พอหลายคนออกมาเดินนอกเต็นท์กันแล้วผมจึงออกมานอกเต็นท์บ้าง ในเวลาเช้าที่อากาศหนาวเย็นเช่นนี้ การดื่มกาแฟร้อนสักแก้วช่วยทำให้ร่างกายอบอุ่นขึ้นเยอะ พวกเราจึงตั้งกาต้มน้ำร้อน และชงกาแฟทานกัน ทั้งๆที่ฟ้ายังไม่ทันสางเสียด้วยซ้ำ	
ต้อนรับปีใหม่ ทุ่งใหญ่นเรศวร 30
1 มกราคม 2548