วิมานไพร

นกตะวัน

ในขณะที่เราสามคนนั่งทานมื้อเที่ยงและชมนกไปพร้อมๆกัน พวกเราอีกหลายคนทยอยกันเดินกลับมาที่เรือนเพื่อนั่งทานมื้อเที่ยงบ้าง เราจึงทั้งกินทั้งคุยและดูนกกันไป หลังอาหารเรากลับไปนั่งพักผ่อนพูดคุยกันใต้ร่มไม้ริมลานกางเต็นท์ รอเวลาให้แดดร่มลมตกจึงค่อยเข้าป่าไปดูนกกันต่อ มองออกไปรอบๆลานกางเต็นท์ผู้คนที่เรารู้จักต่างพักผ่อนและสนทนาเช่นกัน ที่นี่จึงเปรียบเสมือนบ้านอีกหลังหนึ่งที่พวกเราต้องแวะเวียนมาพบปะสังสรรค์และดูนกกัน
แม้อยู่หว่างกลางไพรห่างไกลบ้าน			
ยังพบพานผู้คนมากล้นหลาย
ต่างกางเต็นท์เย็นร้อนนอนสบาย			
ที่ซุกกายอุ่นเกินเพลินพนา
ล้วนผู้คนด้นมาค้นหานก				
มรดกแดนไทยควรใฝ่หา
ได้พักผ่อนหย่อนอารมณ์สมอุรา			
ทั้งศึกษาปักษีมีมากพอ
พอค่ำลงตรงพร้อมล้อมวงคุ้ย				
นั่งพูดคุยบอกข่าวเรื่องราวหนอ
รู้วิหคนกไหนไม่รีรอ				
พรุ่งนี้ขอสืบค้นดั้นด้นไพร
ณ ที่นี้ดีเลิศประเสริฐยิ่ง				
เราสุขจริงเจอกันฟ้าพลันใส
เปรียบวิมานย่านป่าห่างตาใคร			
พฤกษ์ไสวนกสวยช่วยกันชม
ถึงแม้ว่าเป็นเวลาเที่ยงที่แสงแดดส่องตรงลงมาเต็มที่ แต่สายลมหนาวที่พัดผ่านมาอย่างสม่ำเสมอ และเสียงนกที่ร้องระงมอยู่ทั่วไปทำให้เราพักผ่อนหย่อนใจได้เต็มที่ ผมและอีกหลายคนดื่มกาแฟร้อนหลังอาหารมื้อเที่ยงฆ่าเวลาไปเรื่อยๆ บางคนเอนกายนอนพักบนแคร่ไม้ไผ่ แต่บางคนฟิตหนักออกไปดูนกกันแล้วแม้ว่าแดดยังร้อนเปรี้ยง บางคนฟิตหนักมากกว่านี้ออกไปดูนกตั้งแต่เช้าตรู่ยังไม่กลับมาทานมื้อเที่ยงเลย คงรอรวบยอดไปกินมื้อเย็นเลยทีเดียว
ต้อนรับปีใหม่ ทุ่งใหญ่นเรศวร 25
1 มกราคม 2548