แล้วในวันที่รอคอยของฉันก็มาถึง ฉันจึงรีบกลับมาเพื่อพบหน้า แต่สิ่งที่ฉันเคยกลัวก็เกิดขึ้นมา และรับรู้ได้ว่าเธอเปลี่ยนไป ทุกคำพูดทุกการกระทำ เหมือนยิ่งตอกย้ำให้น้ำตาไหล ความรู้สึกฉันเริ่มพังทลาย แต่ยังทำท่ารับฟังได้เหมือนไม่มีอะไร เธอมองเห็นแต่ทีท่าที่ดูเข็มแข็ง ฉันแสดงออกเพื่อบดบังความอ่อนแรงของจิตใจ เพียงสร้างเกราะกำบังตัวเองเอาไว้ ไม่อยากให้ใครเห็นเปลือกในที่อ่อนแอ ฉันยิ้มรับกับความสุขของเธอ ที่ฉันได้พบเจอบนความพ่ายแพ้ เธอไม่เคยได้เห็นน้ำตาของความอ่อนแอ ไม่เคยเลยแม้แต่สักครั้งเดียว...
คะน้า 13 ธ.ค. 2544 12:14 น. - ID 7260 
947
6
0
13 ธันวาคม 2544 12:44 น. - comment id 24805
จะกลัวไปใยมีจันทั้งคนไม่เอาน่าอย่าคิดมาก อยากบอกว่ากลอนเพราะมากจ้า โดนใจอีกตาม เคย กลับมารักตัวเองดีกว่าไหม
13 ธันวาคม 2544 14:19 น. - comment id 24815
อยากบอกว่า ความเข้มแข็งของคุณ.. จะยิ่งทำให้คุณแข็งแกร่งขึ้นได้นะครับ.. การเสียน้ำตา..ไม่ใช่ทางออกสำหรับปัญหาเสมอไปจ้ะ.. เอาใจช่วยนะ หายเศร้าไวๆ ๆ ล่ะ ^__^ ขอบคุณที่เข้าไปทักทายใน Bookcyber นะ
13 ธันวาคม 2544 17:05 น. - comment id 24835
ความเข้มแข็งเป็นสิ่งสำคัญนะค่ะ ตามมาอ่านและให้กำลังใจค่ะ
13 ธันวาคม 2544 21:56 น. - comment id 24877
เนี่ยว่าจะรอให้ครบ 6 บท แล้วจะค่อยชม แต่ ไม่ได้แล้ว นิ่งเฉยไม่ได้เลย
13 ธันวาคม 2544 22:00 น. - comment id 24878
อ่านกลอนคะน้ามาหลายบท .... รู้สึกว่า ...คะน้าจะใช้ความเข้มแข็ง ปิดบังความอ่อนแอ ...อ่อนโยนไว้ ..... การนำสองสิ่งที่ต่าง มาอยู่ด้วยกัน ทำให้กลอนของคะน้า มีพลังกระทบใจมากครับ
13 ธันวาคม 2544 23:13 น. - comment id 24904
เห็นด้วยกับวฤก นะ ในที่สุดคะน้ากำลังพามาพบความเศร้าอีกแล้วซินะ อีก 2 บท จะลงเอยยังไงนะ อยากรู้จังเลย
14 ธันวาคม 2544 09:51 น. - comment id 24986
การรอคอยนั้นคงจะไม่ไร้ค่าเสียทีเดียว อย่างน้อยก็จะได้รู้จักคนหนึ่งดีขึ้นอีก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
