มีจดหมาย..หนึ่งฉบับ..ฝากเอาไว้ ด้วยหวังให้..คนรับ..ซับซาบซ่าน ปรารถนา..ให้ทุกวัน..ที่ล่วงผ่าน ในวันวาน..จวบวันนี้..มีสุขสันต์ นี่คงเป็น..จดหมาย..ท้ายที่สุด มิอาจหยุด..เวลา..แปรเปลี่ยนผัน กาลล่วงผ่าน..ก้าวต่อไป..ข้างหน้านั้น เพื่อสร้างฝัน..ฟ้าใหม่..ให้เป็นจริง
11 มีนาคม 2548 18:38 น. - comment id 437688
เขียนจดหมาย ท้ายสุด จะหยุดเขียน เพราะวนเวียน เขียนซ้ำ จนจำได้ เป็นจดหมาย ท้ายสุด ฝืนหยุดใจ เพื่อเก็บนัย เอาไว้ ให้ใจจาง
11 มีนาคม 2548 19:13 น. - comment id 437706
มาคลี่จดหมายอ่านค่ะ ไม่น่าเป็นฉบับสุดท้ายเลยนะคะ ขออีกๆๆ อิอิ มาผิดงานแล้วมั้ง นึกว่าคอนเสิร์ต
11 มีนาคม 2548 19:26 น. - comment id 437716
อ่อค่ะ
11 มีนาคม 2548 23:21 น. - comment id 437837
เขียนจดหมายท้ายสุดมิหยุดเขียน เพื่อพรากเพียรเขียนถึงเจ้าเฝ้าห่วงหา แม้สุดท้ายในจดหมายพี่คล้ายลา แต่ทว่าในอุราไม่พาเลือน ยังรักเจ้าเท่านั้นยังหมั่นหมาย ยังอยากอยู่เคียงกายเจ้าเสมือน เป็นดั่งปลาคู่น้ำดาวคู่เดือน แต่ต้องเตือนใจจำย้ำอำลา ว่าจดหมายท้ายที่สุดมิหยุดฝัน เพียงรำพันรักเราเฝ้าห่วงหา แต่เพราะฐานันดรจึงจรมา ว่าพี่ต้องอำลาแล้วดวงใจ *-*อ่านแล้วอิน เลยแจมด้วยสักฉบับนะค่ะ อิอิ*-*
12 มีนาคม 2548 13:11 น. - comment id 437961
คือจดหมาย ท้ายสุด ที่หยุดไว้ เขียนแทนใจ เขียนแทนใคร บนใจนี้ เขียนแทนคุณ เขียนแทนตัว จบเสียที จดหมายนี้ จดหมายรัก จดหมายลา