เอิบ เชิงสะอาด
นกตะวัน
เวลา 18.00 น. ทุ่งใหญ่นเรศวรตกอยู่ในความมืดสนิท ความหนาวเย็นเริ่มทวีความรุนแรงขึ้น หลายคนคว้าเสื้อกันหนาวในเต็นท์มาใส่ ผมมองออกไปรอบๆลานกางเต็นท์แลเห็นแสงเทียนและแสงตะเกียงส่องวูบวาบอยู่ตามหน้าเต็นท์ต่างๆ ผม พี่หนู เก่งและอีกหลายคนทยอยกันเดินข้ามลำห้วยมายังเรือนรับประทานอาหาร เพราะเราติดต่อให้เจ้าหน้าที่จัดเตรียมอาหารให้ทุกมื้อ คุณ เอิบ เชิงสะอาด หัวหน้าเขตฯ ออกมาพูดคุยและบริการเราด้วยตนเอง
หัวหน้าหน่วยช่วยหาพูดจาเนิบ
ท่านชื่อเอิบเชิงสะอาดฉลาดเหลือ
คอยเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แลจุนเจือ
มิเคยเบื่อบอกลาหน้าที่ตน
ต้องพิทักษ์รักษาป่าทุ่งใหญ่
คุ้มครองภัยผองสัตว์สารพัดหน
ป้องกันไฟในพนามาลุกลน
ขับให้พ้นพวกพรานผลาญพงไพร
คอยดูแลแม้กระเหรี่ยงไม่เลี่ยงหนี
ปกครองดีด้วยรักสมัครแก้ไข
รักลูกน้องผองเพื่อนเยือนถิ่นไกล
นายทุ่งใหญ่ยืนอยู่คู่วนา
ขอขอบคุณอุ่นไอในคืนนี้
มอบไมตรีเต็มเปี่ยมมาเยี่ยมหา
สนทนาปราศรัยให้เจรจา
ยิ้มเริงร่าต้อนรับขับสู้เรา
มื้อค่ำในวันนี้เป็นมื้อค่ำที่แสนวิเศษมาก แม้ว่าอาหารที่เจ้าหน้าที่จัดเตรียมให้เราจะเป็นอาหารพื้นๆง่ายๆ แต่การได้มานั่งรับประทานอาหารเลิศรสกลางป่าเขาลำเนาไพร โดยเฉพาะอย่างยิ่งใจกลางป่าทุ่งใหญ่นเรศวรเช่นในคืนนี้ ย่อมเป็นสิ่งที่พิเศษและควรค่าแก่การจดจำเป็นอย่างยิ่ง ทั้งยังได้รับเกียรติจากคุณเอิบ เชิงสะอาด หัวหน้าเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวรด้านตะวันตก ซึ่งออกมาต้อนรับ และพูดคุยกับเราอย่างเป็นกันเองถึงเรือนรับประทานอาหาร
ต้อนรับปีใหม่ ทุ่งใหญ่นเรศวร 13
31 ธันวาคม 2547