ห้อมช้าง
นกตะวัน
เราเดินเลยทางสามแพร่งมาหน่อย ทางด้านขวามีทางแยกเข้าไปในป่าดิบแล้งอันอุดมสมบูรณ์ เป็นเส้นทาง (trail) ศึกษาธรรมชาติที่น่าเดินดูนกเป็นอย่างยิ่ง ถ้าหากเดินไปตามเส้นทางศึกษาธรรมชาตินี้สามารถอ้อมมาออกที่ถนนสายนี้ได้อีกครั้งโดยไม่ต้องเดินย้อนกลับมาตามเส้นทางเดิม เราสามคนจึงตัดสินใจเดินเลี้ยวขวาเข้าไปตามเส้นทางศึกษาธรรมชาตินี้ สองข้างทางกลางป่าที่เราเดินดูนกกันไปเรื่อยๆ แทบแลเห็นแต่สีชมพูอมม่วงของดอกห้อมช้าง
เมื่อห้อมช้างกลางป่ามาเอนลู่
ดอกชมพูทั้งช่อหยอกล้อไหว
แสงแดดส่องล่องมาลมกล้าไกว
แกมม่วงใสแสนงามยามเพลินมอง
ดูคล้ายหลอดสอดเฉียงเรียงเข้าช่อ
อ้ากลีบงอยื่นง้ำสวยล้ำสนอง
ชูสูงเด่นเห็นได้ไม่ต้องตรอง
ชวนให้จ้องจนติดใกล้ชิดตา
ทั้งใบใหญ่ใสเชียวเขียวเกาะกลุ่ม
งอกเรียงคุมเคียงดอกออกแน่นหนา
ช่วยดอกเด่นเห็นไกลในพนา
แม้แดดล้าอ่อนแรงแสงอ่อนลง
เป็นไม้งามนามแปลกแทรกทุ่งใหญ่
เห็นทั่วไปประดับป่าพาลุ่มหลง
อยู่ใต้เขาเหล่าไม้ในแดนดง
ขึ้นมั่นคงเคียงทางกลางพงไพร
ห้อมช้าง (Phlogacanthus curviflorus) เป็นไม้พุ่มเตี้ยในวงศ์ Acanthaceae สูง 1-2 เมตร ลำต้นกลวง ขึ้นอยู่ทั่วไปในป่าดิบแล้งริมลำธารในระดับความสูง 500-1,200 เมตร และพบเห็นอยู่ริมเส้นทางศึกษาธรรมชาตินี้ตลอดทาง มีใบเดี่ยวรูปรีออกตรงข้ามเป็นคู่ ดอกออกเป็นช่อตั้งที่ปลายยอด มีหลายสิบดอก สีชมพูอมม่วงหรือส้มแดง ออกดอกในฤดูหนาว ช่วงที่เราเดินทางไปดูนกนั้นพรรณไม้อื่นในป่าแทบไม่ออกดอกกันเลย จึงเห็นแต่ดอกห้อมช้างเต็มไปหมด
ต้อนรับปีใหม่ ทุ่งใหย่นเรศวร 8
31 ธันวาคม 2547