คุณครู

นายอสูรน้อย

ครูย่อม รู้หน้าที่ ครูอยู่เสมอ
ครูส่งเธอ ตามหน้าที่ เท่านี้หน่อ
ครูหวังเธอ เป็นคนดี เท่านี้พอ
ครูจึงขอ อวยพร เธอไปดี
โอ้ศิษย์เอ๋ย เคยสอนสั่ง ครูหวังผล
ให้ทุกคน แจ้งประจักษ์ ในศักดิ์ศรี
มีความรู้ คู่ตน ส่งผลดี
จักได้พบ ความฝัน เป็นรางวัล
รางวัลชีวิต ผลิตผล ดลสนอง
ไมตรีกอง เกริกเกียรติ เพียบมิ่งขวัญ
สินทรัพย์มา บรรจบอ ยู่ครบครัน
ธำรงมั่น สุจริต ชีวิตงาน
ศาสตร์และศิลป์ ปริญญา ที่มุ่งหมาย
จงขวนขวาย รู้ให้ได้ ให้แตกฉาน
เด่นกระเดื่อง ในศาสตร์ วิชาการ
คำปราชญ์ท่าน อย่าละเลย ที่เคยฟัง
สูงเกินฟ้า ต่ำกว่าหญ้า อย่าดูถูก
ครูผู้ปลูก วิชา มาแต่หลัง
ศิษย์ไร้ครู เจริญได้ ไม่จีรัง
อย่าชิงชัง บังอาจ ประมาทครู
อันธรรมดา สากล ยุคลลักษณ์
ย่อมประจักษ์ โลกอยู่ เป็นครูสอน
อันอาทิตย์ อยู่คู่ กับจันทร
คู่ดินดอน คือสมุทร ชลาลัย
อันพระคุณ ของครู คู่กับศิษย์
ประสาทศิลป์ ประสาทศาสตร์ ด้วยเข้าไว้
ศิษย์จะงาม เพราะครูงาม ด้วยน้ำใจ
ฉะนี้ไซร้ ศิษย์ย่อม รู้คุณครูดี
ในฐานที่ใกล้จบการศึกษาแล้วก็ขอมอบบทกลอนนี้ให้กับครูทุกท่าน และศิษย์ที่รักทุกคน...