๏ กลกลอนกานท์หวานวัจน์สะบัดสะบิ้ง ท้ายวรรคทิ้งจังหวะสละสลวย สดับความงามงดระทดระทวย เพราะเสียงสวยสุดซึ้งตะลึงตะลาน ในอารมณ์ตรมลึกสะอึกสะอื้น หรือสดชื่นซ่านสุขสนุกสนาน หรือเกรงภัยไขว่หนีตะลีตะลาน ลองขับขานสะบัดสะบิ้ง...สิพริ้งสิพราย ๚
10 ธันวาคม 2544 00:03 น. - comment id 24079
ชอบมากเลยค่ะกลบทเนี้ย อยากเขียนได้จัง
10 ธันวาคม 2544 01:13 น. - comment id 24093
เยี่ยม..!!
10 ธันวาคม 2544 02:33 น. - comment id 24113
จะนำคำสอนจากครูกลอนไปพัฒนานาฝีมีจ้า...
10 ธันวาคม 2544 04:24 น. - comment id 24122
เช่นกันกับคุณธนรัฐค่ะจะนำคำสอนไปฝึกปรือวิทยายุทธค่ะ ดีใจที่ได้รู้จักเวปนี้ค่ะ
10 ธันวาคม 2544 11:35 น. - comment id 24136
ขอบคุณสำหรับความรู้ครับ อยากหัดเขียนเหมือนกันจ้ะ
10 ธันวาคม 2544 11:55 น. - comment id 24143
เขียนบทกลอน หวานหวาน สนานสนุก เขียนปลอบปลุก ให้ใจ ไสวสว่าง เขียนแลกเงิน ไม่ขัดเขิน สตุ้งสตางค์ เขียนตามทาง วฤกสอน สะออนสะออน พยายามเขียนค่ะ..แหะๆๆ.....ไม่รู้จะจบไงดี สะออน เป็นภาษาอีสาน แปลว่า ชื่นชม ชื่นคุณหมอค่ะ
10 ธันวาคม 2544 12:03 น. - comment id 24144
ขอโทษค่ะ พิมพ์ผิดไปหน่อย ชื่นชมคุณหมอค่ะ
11 ธันวาคม 2544 16:41 น. - comment id 24375
กลอนแบบนี้อาจารย์ แต่งได้เช่นเคยครับ นับถือนับถือ ฝากเนื้อฝากตัวด้วย อีกที อิ อิ
11 ธันวาคม 2544 19:42 น. - comment id 24440
ชอบมากครับได้ความรู้ใหม่อีกแล้ว
11 ธันวาคม 2544 23:42 น. - comment id 24492
บทเรียนบทใหม่ จด จด