ทะเลงาม ยามบ่าย

นกตะวัน

มื้อเที่ยงของเราเป็นข้าวเหนียวนึ่งร้อนๆ กินกับหมูย่าง หมูน้ำตก ส้มตำไทย และปลาหมึกปิ้ง พร้อมด้วยน้ำจิ้มรสแซ็บ แกล้มด้วยผักสดอีกนิดหน่อย อร่อยอย่าบอกใครเชียว และราคาถูกกว่าในภัตตาคารสุขตาด้วย ทั้งยังช่วยเพิ่มรายได้ให้กับชาวบ้านบางปูอีกต่างหาก พออิ่มหนำกันดีจึงเดินมาที่สะพานสุขตาอีกครั้ง เพื่ออำลาเหล่านกนางนวล และชมทะเลเป็นครั้งสุดท้ายสำหรับวันนี้ เพราะเราต้องเดินทางกลับกรุงเทพฯ แล้ว เนื่องจากยศมีธุระที่จะต้องทำต่อ 
ทะเลงามยามบ่ายประกายขาว		
ระลอกพราวคลื่นพลิ้วริ้วเงินใส
แดดสาดส่องต้องน้ำฉ่ำวิไล			
ลมพัดไกวน้ำแกว่งคลื่นแซงกัน
นางนวลล่องท่องเที่ยวเฉี่ยวคลื่นเคลื่อน	
บินลงเกลื่อนกลางทะเลมิเหหัน
อาบแสงแดดแผดกล้าท้าตะวัน		
ล้วนสุขสันต์มีเสน่ห์ลอยเร่เพลิน
เส้นขอบฟ้าคราเห็นแลเด่นชัด		
เรือแล่นลัดเลาะไปดั่งไต่เหิน
ผ่านเมฆขาวสกาวฟ้ามามากเกิน		
มิอาจเมินมองข้ามยามแลไป
น้ำทะเลเทพัดซัดสู่ฝั่ง			
เกลียวคลื่นคลั่งคร่ำครวญชวนหลงใหล 
เหล่านางนวลรวนเรไม่เร่ไกล			
ลอยมาใกล้เกือบชิดติดสะพาน
เราส่องกล้องมองดูนกนางนวลที่บินกันขวักไขว้อยู่ใกล้ๆสะพานสุขตาทางด้านซ้าย แล้วมองเลยไปยังท้องทะเลสีครามอีกสักครั้ง แลเห็นภูเขาในจังหวัดชลบุรีอยู่ไกลลิบจนแทบลางเลือนอยู่ในท้องฟ้าเหนือเส้นขอบฟ้า ทะเลในยามบ่ายช่างมีมนต์ขลังไม่แพ้ทะเลในยามเย็น มีความงามไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน เสียอยู่นิดเดียวแสงแดดในยามบ่ายแผดกล้ามากเกินไปสักหน่อย ในไม่ช้าผม ยศและเก่งต้องร่ำลาวิวัฒน์กันแล้ว เพื่อเดินทางกลับกรุงเทพฯ เสียที
ต้อนรับนกนางนวล ชายทะเลบางปู 15
31 ตุลาคม 2547