แม่จะหอมแก้มเจ้าได้อีกไหม ปีใหม่นี้จะมีใครให้ของขวัญ จะไปพบลูกได้ที่ใดกัน คืนนี้ใครจะกล่อมฝันลัลลาบาย แก้วตาแม่หลงเล่ห์ทะเลชื่น อนิจจามหาคลื่นหื่นกระหาย กรรโชกพัดซัดซ้ำแจกความตาย ของขวัญร้ายสิ้นดีปีระกา ผู้คนกระเสือกกระสนวิ่งหนีคลื่นบ้าอาละวาด ที่ใช้ลิ้นกระหายโกยกวาดน่าหวาดผวา เจ้าคงคิดว่าปลอดภัยคล้ายครรภ์มารดา ท้องธารากลืนเจ้าลับกับฟองพราว หากแม่มิอดกลั้นความโศกศัลย์นี้ไว้ น้ำตาคงไหลทะลักร่วมท่วมเมฆขาว ฝูงปลาคงโดดดิ้นตอดกินดาว ปวงชนจะเหน็บหนาวสักเท่าใด ศพผู้คนสูงเสียดเฉียดยอดเขา หนาวลมเศร้าเข้ากระดูก...ลูกอยู่ไหน หากเอาเลือดที่เกลียวคลื่นกัดกลืนไป รวมคงได้ทะเลสาบสีเดือดแดง แม่ได้รับของขวัญวันปีใหม่ คือดวงใจที่ใกล้ดับกลับเข้มแข็ง กลั้นน้ำตาเอาไว้ห้ามไหลแรง จนมันแห้งเหือดลับกับผืนทราย นับจากวันที่ไม่ได้เห็นใบหน้า เหมือนโลกเริ่มหมุนช้าน่าใจหาย เจ้าลูกน้อยลอยข้ามเขตความตาย ไปสบายอยู่หนตำบลใด แม้กลายเป็นเพียงหนึ่งหญิงเสียสิ่งรัก แต่ใจนี้จะแน่นหนักกว่าสิ่งไหน เมื่อเจ้ามองลงมาจากฟ้าไกล จะภูมิใจที่แม่กล้าสู้ฝ่าฟัน แขนมนุษย์ไม่อาจสอดไปกอดใกล้ เจ้าจงอยู่ปลอดภัยในสวรรค์ ฝากอาทิตย์ดาริกาและพระจันทร์ กล่อมลูกฝันทุกนิทราลัลลาบาย... 3 มกราคม 25478 แด่เจ้าชายในเกลียวคลื่น และผู้คนที่ประสบความเจ็บปวดวิปโยค จากเหตุการณ์ธรณีวิบัติภัย ภาคใต้ ประเทศไทย
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์ 4 ม.ค. 2548 16:58 น. - ID 68652 
1150
5
0
4 มกราคม 2548 17:10 น. - comment id 399644
ตราบใดที่เราจำ ตราบนั้นก็เจ็บปวด ฉะนั้นเราต้องพยายามลืม แม้ต้องฝืนใจทำก็ตาม
4 มกราคม 2548 17:15 น. - comment id 399652
เมื่อลืมตาตนขึ้นอีกวันขอให้ฝันร้ายนั้นจงหายไป
4 มกราคม 2548 17:32 น. - comment id 399670
อิอิ สนุกสนานดีนะคะกลอนนี้ อ่านแล้วรู้สึกถึงอารมณ์ขันของแม่
4 มกราคม 2548 20:38 น. - comment id 399737
เขียนได้ถึงในหัวใจเหลือเกิน คุณ วิสกี้ฯ ชื่นชอบในกลอนของคุณ ทุกเมื่อ
4 มกราคม 2548 22:00 น. - comment id 399772
อ่านแล้ว...สะเทือนใจเหลือเกินนะคะ ......................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
4 มกราคม 2548 23:35 น. - comment id 399820
สะเทือนกระดองใจเหลือเกิน.. เศร้า..จนเลยขีดความโศกเศร้าหรือยัง.. สวัสดีปีใหม่ค่ะ
5 มกราคม 2548 07:09 น. - comment id 399866
เศร้า
5 มกราคม 2548 17:48 น. - comment id 400223
เขียนได้ถึงหัวเหลือเกิน คุณวิสกี้ฯ ชื่นชมและหลงใหลในกลอน ของคุณมาก ขอยกเอาคำของคุณทิกิ มากล่าวอีกครั้งครับ
5 มกราคม 2548 17:52 น. - comment id 400230
เขียนได้ถึงหัวใจเหลือเกิน แก้คำผิด ข้างบนครับ
6 มกราคม 2548 12:11 น. - comment id 400548
การสูญเสีย ไม่มีอานุภาพ เพียงพอ ที่จะทำให้ น้ำใจไทย เสียศูนย์
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
