ใต้ดวงตะวัน

นกตะวัน

บ่ายวันนี้เรานั่งรับประทานอาหารมื้อกลางวันที่ร้านอาหารของอุทยานแห่งชาติเขาสามร้อยยอด ถึงแม้ว่าอากาศในยามนี้ค่อนข้างร้อนไปสักหน่อย เพราะรอบๆร้านอาหารเป็นที่โล่งแจ้งจนแสงแดดส่องลงมาได้เต็มที่ แต่มีลมทะเลจากอ่าวไทยพัดผ่านมาไม่ขาดระยะจึงช่วยคลายร้อนได้บ้าง และรู้สึกเย็นสบายเมื่อนั่งอยู่ภายใต้อาคารร้านอาหาร หลังอาหารผมออกไปเดินนอกร้าน มองดูเขาแดงที่สูงตระหง่านตัดกับท้องฟ้า ใต้ดวงตะวันที่ยังคงส่องแสงแรงกล้า
ดวงตะวันปันแสงสาดแรงส่อง			
แสงแดดต้องเติมฟ้าเมฆาไหว
ปุยขาวเคลื่อนเกลื่อนตาจ้าวิไล			
ผ่านฟ้าใสสุกสว่างข้างเขาแดง
เหลี่ยมผาเหลือบเคลือบแสงร้อนแรงกล้า		
ก้อนศิลาลุกระยับรับสีแสง
น้ำตาลแดงแฝงหินบิ่นตะแคง			
สวยร้อนแรงรับตะวันผันแดดมา
เหล่าพฤกษาสง่าใสใบสดเขียว			
ต้นใหญ่เชียวชุ่มเหลืองเรืองสง่า
ยืนทนแดดแผดร้อนชอนให้ท้า			
งามเจิดจ้าแจ่มใสใต้ตะวัน 
มองขึ้นไปในนภาแดดจ้าจัด				
ฟ้าครามชัดทุกช่วงห้วงสวรรค์
หมู่นกร่อนผ่อนแรงบินแข่งกัน
ธรรมชาติสรรค์เสกไว้ให้แผ่นดิน
แสงแดดอ่อนแรงมากแล้ว หลายคนออกมาเดินเล่นยืดเส้นยืดสาย แต่ละคนต่างยกกล้องส่องหานกตามสุมทุมพุ่มไม้รอบๆบริเวณ เหนือแนวยอดไม้เบื้องหน้าบนสายไฟฟ้าห่างออกไป นกจาบคาเล็ก (Green Bee-eater) หลายตัวเกาะตากแดดเรียงรายกันอยู่เป็นระยะ มิเคยหวั่นเกรงความร้อนจากดวงตะวันที่ส่องแสงแรงกล้าลงมา แต่ละตัวยังคงง่วนอยู่กับการโผบินออกไปจับแมลงที่บินผ่านไปมา แลเห็นปีกรูปสามเหลี่ยมของมันได้อย่างชัดเจน
เที่ยวชุมพร ย้อนมาประจวบฯ 34
25 ตุลาคม 2547