ไอ้สางเขียวเหลียวจ้องมองเชษฐา เงื้อหอกมาหมายแทงสุดแรงถือ ดารินชิงยิงก่อนค่อนหนักมือ ร่างล้มหวือเหวี่ยงไปมิไหวติง เชษฐาเบี่ยงเลี่ยงไถลลุกไวว่อง กระโดดคล่องคว้าแม่นแขนคนหนึ่ง รีบชกคางอย่างหนักกระอักทึ้ง มันตะลึงล้มคะมำคว่ำคาตา แต่ไม่นิ่งชิงหนีเร็วรี่สวน ชนเขาซวนเซไปว่องไวหนา แงซายโลดโดดยวบรวบเท้ามา ตัวถลาล้มครืนฝืนตะแคง แล้วรีบงัดสะบัดร่างพลางวิ่งหนี เจ้าคนนี้หัวหน้ากายาแกร่ง ทั้งสูงใหญ่ใจเหี้ยมเตรียมตัวแว้ง รพินทร์แซงปืนสวนเสยจวนตัว เพชรพระอุมา ตอน ดงมรณะ เล่ม 4 บท 60 6 ธันวาคม 2547
6 ธันวาคม 2547 20:51 น. - comment id 384022
ผู้กองรพินทร์ .. เก่งที่สุดเล้ยคะ.. เรน ..อ่านยัง..ไม่จบด้วยดิคะ ... ...
7 ธันวาคม 2547 09:03 น. - comment id 384244
พี่นก แม้นไม่ได้ฝากคำไว้ในทุกงาน ให้รับทราบไว้นะคะว่า ในร่มรักนี้พุดรักงานพี่นกอย่างที่สุดเลยค่ะ รักมากๆๆๆๆมานานแล้วพี่คือนักเขียนในดวงใจพุดพัดชาตลอดไปค่ะ