ุอุ้มบาตร

นกตะวัน

เราเดินทางย้อนกลับมาทางเดิม แล้วแวะสนามกีฬากลางอีกครั้ง มีนักดูนกบางคนยืนอยู่ข้างสนามฟุตบอล แต่หลายคนชุมนุมกันเป็นกลุ่มใหญ่อยู่หน้าสนามกีฬา เพื่อรอดูนกกิ้งโครงสีกุหลาบ (Rosy Starling) วัยอ่อนที่เราเห็นแล้วเมื่อวานนี้ พอลงจากรถเราจึงเข้าไปสมทบพูดคุยและรอดูนกพร้อมกับนักดูนกเหล่านั้น สักครู่หนึ่งผมกับบางคนขึ้นไปบนอัฒจันทร์เพื่อดูนกในสนามฟุตบอล แลเห็น นกอุ้มบาตร (White Wagtail) 2 ตัวเดินหากินอยู่ริมสนามติดกับลู่วิ่ง
ตรงข้างลู่ดูเลี่ยนเตียนสะอาด 			
นกอุ้มบาตรแอ่นอกกระดกหาง
ลำตัวเพรียวเลี้ยวเพลินเดินริมทาง			
ยามก้าวย่างยุรยาตรวางมาดดี
หน้าอกท้องผ่องขาวราวปุยฝ้าย			
เคลื่อนยักย้ายหยุดจ้องมองวิถี
เห็นแมลงแฝงหญ้าคว้าทันที				
กินเร็วรี่แล้วเดินเพลินกายา
แต้มดำใหญ่ใกล้อกเจ้านกนี้				
เหมือนหนึ่งมีบาตรอุ้มกุมหนักหนา
คนจึงเพรียกเรียกกันเช่นนั้นมา			
สกุณาขนนุ่มค่อยดุ่มเดิน
ครั้นตกใจใครเขาเฝ้ายกกล้อง			
ส่งเสียงร้องแล้วบินโผผินเหิน		
ห่างไปหน่อยค่อยลงยังหลงเพลิน			
มิเคอะเขินครองบาตรนวยนาดไป
นอกจากนกอุ้มบาตรแล้ว เรายังเห็นนกเด้าลมเหลือง (Yellow Wagtail) และนกเด้าดินทุ่งเล็ก (Paddyfield Pipit) ซึ่งเป็นญาติของนกอุ้มบาตรเดินหากินอยู่กลางสนามฟุตบอลด้วย บนต้นกระถินณรงค์ริมสนามที่มีกิ่งแห้งยื่นโด่ขึ้นไปนั้น มีนกแซงแซวหางปลา (Black Drongo) พากันมาเกาะตากแดด ส่วนในท้องฟ้าเหนือสนามกีฬากลางยังคงมีเหยี่ยวบินอพยพผ่านเป็นกลุ่มๆอยู่เสมอ ทั้งยังมีนกจาบคาหัวเขียว (Blue-tailed Bee-eater) บินอพยพผ่านมาด้วย
เที่ยวชุมพร แล้วย้อนมาประจวบฯ 19
24 ตุลาคม 2547