ทุ่งวัวแล่น

นกตะวัน

เย็นวันนี้เราเดินทางออกจากทุ่งนาบ้านอู่ตะเภาไปตามเส้นทางเดิมที่ไปยังหนองใหญ่ แล้วเลี้ยวเข้าถนนชุมพร-ทุ่งวัวแล่นเพื่อมุ่งตรงไปทางเหนือ ท่ามกลางความมืดที่ค่อยๆเข้ามาครอบงำจนสองข้างถนนแลดูมืดมิดไปหมด มีแสงไฟจากบ้านคนส่องสว่างอยู่เป็นหย่อมๆ ด้วยระยะทางเพียง 16 กิโลเมตรจากตัวเมือง เรามาถึง หาดทุ่งวัวแล่น ในอำเภอปะทิวในเวลาไม่นานนัก แลเห็นภัตตาคารร้านค้าตั้งเรียงรายอยู่ริมหาดที่ค่อยๆเอียงลาดลงสู่ทะเลที่มืดมิด
จากชุมพรย้อนเหนือเพื่อมุ่งไป		
สู่หาดใหญ่ทุ่งวัวแล่นแดนอาหาร
ล้วนอาคารร้านค้าน่าเข้าทาน		
ภัตตาคารเคียงหาดเกลื่อนกลาดตา
ชายหาดนี้มีชื่อลือกันทั่ว			
เคยมีวัวกระทิงวิ่งพรานยิงหา
ตัวหนึ่งล้มจมพื้นฟื้นขึ้นมา			
แล่นเข้าป่าปลอดภัยให้เรื่องราว
ทุกวันนี้มีคนด้นมาเที่ยว			
เดินลุยเลี้ยวเลียบหาดสะอาดขาว
ว่ายน้ำเล่นเย็นใจคลื่นใสพราว		
ล่องเรือยาวเยี่ยมเกาะลัดเลาะชม		
หากดำน้ำฉ่ำทะเลเสน่ห์มาก			
กุ้งปูหลากปลาหลายว่ายผสม	
กัลปังหาปะการังยังอุดม
ชวนสุขสมสดชื่นเริงรื่นใจ	
เราเข้ามานั่งในร้าน กลางอ่าว ซึ่งมีแสงไฟเปิดสลัวไปทั่วร้าน และทางด้านหลังที่หันเข้าหาทะเลมีผ้าพลาสติกขึงไว้ เพื่อกันลมทะเลที่พัดแรงจัดมาก หากใครเดินไปเข้าห้องน้ำหลังอาคารซึ่งอยู่ห่างออกไปจะรู้สึกหนาวเย็นขึ้นมาทันที เพราะลมทะเลที่พัดโชยมากระทบไม่ขาดระยะ ในไม่ช้าอาหารทะเลที่เราสั่งไว้เพียบ ทั้งปลา ปู กุ้ง หอย และปลาหมึก จึงถูกพนักงานยกเข้ามาเสิร์ฟทีละอย่าง สองอย่าง จนเต็มโต๊ะไปหมด เลือกทานแทบไม่ถูก ล้วนแต่อร่อยทั้งสิ้น
เที่ยวชุมพร ย้อนมาประจวบฯ 14
23 ตุลาคม 2547