เท่านี้ที่สุขใจ

หนึ่งนก ฤดูหนาว

คืนค่ำย่ำย่างเกือบสางรุ่ง
เรืองรุ้งพาดทิวริ้ววะวับ
รวีรอเช้าเข้าประดับ
ฟ้าระยับกลับสีอาภรณ์
คิดถึงตรึงจิตมิคิดสร่าง
ค่ำคืนยันสว่างมิถอดถอน
ห่วงหาอาลัยใจอาวรณ์
แต่งกลอนถึงเช้าเฝ้ารำพัน
ตะวันแต้มสีโลกสวยสด
งามงดดังภาพในห้วงฝัน
ผีเสื้อน้อยพร้อยคล้ายตะวัน
แต้มแต่งสีส้มนั้นจุดลาย
เหลืองเหลืองเยื้องกลีบกุหลาบขาว
พราวพราววาววับน้ำค้างสาย
ลดลั่นใบบังระบำว่าย
เวิ้งลมระบัดย้ายเรียวเรียง
ฟ้าหาวหมดดาวแล้ว แก้วตะวัน
เฉิดฉันท์ฉายแดดกับเฉลียง
นกน้อยคู่นั้นพลันบินเคียง
ฉันเพียงสุขใจได้ .. เท่านี้..				
comments powered by Disqus
  • dokkoon

    2 ธันวาคม 2544 16:59 น. - comment id 22443

    ไพเราะดีจ้ะ ยินดีด้วยกับชีวิตใหม่เช้าวันนี้ที่มีความสุขนะจ๊ะ
  • mono

    2 ธันวาคม 2544 18:24 น. - comment id 22456

    เพราะจ้ะ...อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลย
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    3 ธันวาคม 2544 05:07 น. - comment id 22532

    เพราะมากเลยครับ.... ชอบจังเลยจ้า...
    เป็นแฟนประจำไปแล้ว....เนี่ย
  • ผู้ชายคนเดิม

    3 ธันวาคม 2544 10:58 น. - comment id 22582

    มาขอรับไออุ่นของความรู้สึกดีๆ ที่นี่ด้วยคนนะครับ
    
     อ่านแล้ว..ขอสูดกลิ่นไอความสุขให้เต็มปอดสักครั้งนะครับ  อิๆๆ  ^__^
  • นันท์คนเขีบนโคลงกลอน

    7 ธันวาคม 2544 22:39 น. - comment id 23517

    แหม๋น้องเก๋นะเองเปลี่ยนนามปากการแล้วเหรองานเขียนหวานเหมือนเดิมนะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน