กะลาสีเหลืองเล็ก

นกตะวัน

เป็นเวลาเกือบ 11.00 น. แล้ว ต่างคนต่างเหนื่อย ต่างคนต่างหิวข้าวและกระหายน้ำ เราจึงเดินห่างกันเป็นกลุ่มๆ มากขึ้นทุกที โดยมีผม วิมุติ และปริญญ์ เดินนำหน้ามาก่อนใคร แต่ยังคงเดินดูนกและผีเสื้อกันมาเรื่อยๆ มีผีเสื้อให้เราเห็นแทบไม่ขาดระยะ เพราะมีแสงแดดจัดตลอดทาง แต่นกนั้นพบน้อยลง เพราะใกล้เที่ยงมากแล้ว นกต่างๆจึงพากันหลบพักผ่อนกันหมด ผมพบ ผีเสื้อกะลาสีเหลืองเล็ก (Small Yellow Sailor) เกาะอยู่บนพื้นถนนในช่วงนี้
ท่ามกลางแดดแผดรอนร้อนกล้านี้		
กะลาสีเหลืองเล็กทำเก๊กอยู่
หลงความเท่เสน่ห์ตนเกาะทนทู้		
ใครอย่าหลู่ลบเหลี่ยมปีกเปี่ยมลาย
พื้นปีกคล้ำดำสนิทติดน้ำตาล			
แถบเหลืองผ่านลายพาดมาดเหลือหลาย
ดั่งเสือน้อยลอยร่อนพักผ่อนกาย		
คล้ายลอยชายชะลอบินถวิลคอย
หวังลวงล่อรอคนดั้นด้นทาง			
แล้วเลยห่างเหินบินผินหนีหน่อย
ให้คนตามยามแดดแผดไม่น้อย		
แม้กระจ้อยใจเด็ดเตร่เตร็ดรอ
เจ้านั้นสวยด้วยสีที่วิจิตร			
ใครประดิษฐ์ประดับไว้กลางไพรหนอ
ดำขลับเรืองเหลืองส้มผสมลออ		
สร้างลายล้อเหล่าเสือเหลือเชื่อเชียว 		
วิมุติบอกว่าเราเดินมาใกล้สุดถนนตรงลำห้วยที่ไหลมาจากน้ำตกเขาสอยดาวแล้ว และที่นั่นมีพ่อค้าแม่ค้านำอาหารและเครื่องดื่มมาขาย ทั้งยังมีพ่อค้าถีบรถเข็นนำไอสกรีมโบราณมาขายด้วย ผมกับปริญญ์รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งเมื่อได้ยินเช่นนี้ จึงอยากเดินไปให้สุดถนนเสียโดยเร็ว จะได้ซื้อไอสกรีมมากินดับกระหายสัก 2 แท่ง ในไม่ช้าเสียงสายน้ำในลำห้วยดังให้ได้ยินอยู่ไม่ไกลนัก แล้วค่อยดังขึ้น ดังขึ้น จนเราแลเห็นลำห้วยอยู่เบื้องหน้า 
จากคลองน้ำเชี่ยว เลี้ยวมาเขาสอยดาว 13
17 ตุลาคม 2547