โพระดกหน้าผากดำ

นกตะวัน

เราเดินออกจากลานจอดรถมาสู่ถนนสายหลัก ผ่านป้าย  คืนเหลืองจันทบูรให้ป่าเขาสอยดาว  ทางด้านขวา และผ่านที่ทำการ เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเขาสอยดาว ทางด้านซ้าย เราเดินต่อไปเรื่อยๆ มีผีเสื้อบินไปบินมามากมายตามข้างทางบ้าง บินข้ามถนนบ้าง ในขณะที่เสียงร้อง  โกเต๊ก โกเต๊ก  ของนกโพระดกหน้าผากดำ (Blue-eared Barbet) ยังคงดังให้ได้ยินอยู่ไม่ขาดระยะ แต่คราวนี้เราหาตัวของมันพบ เกาะเด่นอยู่บนยอดไม้สูงท่ามกลางแสงแดดจัด 
ดูนกเล่นเย็นใจไร้วิตก			
โพระดกหน้าผากดำสวยล้ำสี
เกาะสูงเยี่ยมเทียมฟ้าสง่าดี			
ตัวเขียวปี๋ปนฟ้าทั้งหน้าคอ
สีดำแดงแต่งหน้าท้าเราสบ			
ดั่งออกรบรับศึกคึกจริงหนอ
เห็นตัวยากหากไม้ใบเขียวพอ		
หาแทบท้อทุกหนต้องค้นไป
แม้เสียงร้องของนกไม่ตกฟาก		
ยังหายากอยู่เสมอหากเผลอไผล
ดังโกเต๊กโกเต๊กนั้นลั่นเรื่อยไป		
จากยอดไม้มืดครึ้มขรึมเรื่อยมา
ยามส่งเสียงเอียงหน้าขวาไปซ้าย		
หางยักย้ายโยกไปไม่ถือสา
เสียงดังสาดกราดไปได้ตลอดมา		
ยากค้นหาวิหคโพระดกนี้
เราพากันเดินต่อไปท่ามกลางแสงแดดที่ส่องจัดลงมาเต็มที่ ชมนกชมผีเสื้อไปตลอดทาง มีผีเสื้อบินไปบินมาขวักไขว่มากมายยิ่งกว่านกเสียอีก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ผีเสื้อม้าลายใหญ่ (Large Zebra) ซึ่งมีมากเหลือเกิน เห็นบินไปบินมาเรี่ยพื้นดินแทบไม่ขาดระยะ ผีเสื้ออีกชนิดหนึ่งที่เรียกร้องความสนใจของพวกเราคือ ผีเสื้อช่างร่อน (Clipper) เพราะมีลายสีเขียวๆฟ้าๆสวยมาก บินค่อนข้างช้า แล้วยังบินลงมาเกาะตากแดดบนพุ่มไม้ให้เราได้เห็นกันชัดๆอีกด้วย
จากคลองน้ำเชี่ยว เลี้ยวมาเขาสอยดาว 20
17 ตุลาคม 2547