ทะเลตราด

นกตะวัน

ฐานิชย์กับเบิร์ดรับอาสาออกไปเอาข้าวห่อมื้อกลางวันที่รถตู้ คนอื่นๆจึงนั่งเล่นนอนเล่นอยู่ที่ชานพัก มองดูนกกินปลีคอสีทองแดงที่บินมาให้เห็นแทบไม่ขาดระยะ เมื่อทั้งสองกลับมา เรารับประทานอาหารกันอย่างมีความสุข และพักผ่อนกันอีกสักพัก แล้วเดินเลี้ยวซ้ายไปตามคันดิน ข้ามคลองลัด ผ่านป่าหนาแน่นที่พื้นป่านองไปด้วยน้ำทะเลที่กำลังลง จนมาถึงชานพักที่สองซึ่งเป็น จุดชมวิว ในเวลา 14.00 น. เบื้องหน้าเราคือท้องทะเลแห่งจังหวัดตราด
ทะเลงามยามบ่ายประกายขาว		
คลื่นสกาวคราแสงส่องแรงสนอง
ครามอมเขียวเหลียวมาช่างน่ามอง		
เหยี่ยวแดงท่องเหนือทะเลร่อนเร่มา
โป๊ะล่อปลาหน้าเรานั่งเฝ้าจ้อง		
มัจฉามองมึนงงหลงว่ายหา
เรือตังเกเร่เลื่อนเคลื่อนจากลา		
ตัดขอบฟ้าฝ่าคลื่นลื่นลอยนที
ประภาคารด้านขวาแดดจ้าส่อง		
หลังคาหมองหม่นคล้ำดำหมดสี
นางแอ่นน้อยค่อยเลาะเกาะคอนมี		
แล้วบินรี่ล่องฟ้าฝ่าทะเล
พฤกษาใหญ่ใกล้ฝั่งช่วยบังแดด		
ลมแรงแผดกระหน่ำพัดสัมผัสเห
ณ ชานพักพำนักไปไม่ลังเล			
เสียงคลื่นเทธาราครวญล้วนน่าฟัง
เราอยู่ที่จุดชมวิวไม่นานนัก ต้องรีบเดินทางกลับออกมา โดยแทบไม่ได้มองดูอะไรระหว่างทาง แต่เราได้เห็นความหลากหลายและความเปลี่ยนแปลงของชนิดพันธุ์ไม้ในป่าชายเลนจากริมทะเลเข้ามาจนถึงด้านหลังป่า นับเป็นสิ่งที่น่าสนใจยิ่ง เราออกมาถึงโรงเรียนปากคลองน้ำเชี่ยวอีกครั้งในเวลา 15.30 น. ทุกคนไม่รอช้าต่างควานหาน้ำขวดและน้ำกระป๋องในรถมาดับกระหาย หลังจากนั้นจึงพากันอำลาแหล่งศึกษาธรรมชาติป่าชายเลนแห่งนี้
จากคลองน้ำเชี่ยว เลี้ยวมาเขาสอยดาว 13
16 ตุลาคม 2547