เหยี่ยวแดง

นกตะวัน

เราเดินเลี้ยวขวาอีกครั้งจนออกมาถึงหน้าศูนย์ฯ แล้วข้ามสะพานไปยังห้องบรรยายซึ่งเปลี่ยนไปเป็นห้องอาหาร มีจานอาหารวางไว้เป็นกลุ่มอยู่ทั่วพื้นห้อง ผมกับคณะนั่งใกล้หน้าต่าง แล้วลงมือรับประทานมื้อเที่ยง หลังอาหารทุกคนแยกย้ายกันไปพักผ่อน ในเวลาบ่ายอากาศร้อนอบอ้าว ผมกับคณะออกไปซื้อไอสกรีมที่มีคนถีบรถมาขายเพื่อทานบรรเทาความร้อน ในขณะกำลังกินโอสกรีม เหยี่ยวแดง (Brahminy Kite) 2 ตัว บินไล่กันอยู่เหนือหลังคาอาคารศูนย์ฯ 
เหยี่ยวแดงใหญ่ไสถลาบินมาสู่		
อีกตัวรู้ร่อนฉิวลิ่วเข้าหา
ต่างเล่นไล่ไถลลมพัดข่มพา			
แม้ร้อนกล้ายังแกร่งเรี่ยวแรงมี
ยามเอี้ยวตัวรัวปีกบินหลีกหลบ		
น้ำตาลตลบทั้งตัวเห็นสลัวสี
แต่หัวขาวสกาวเด่นแลเน้นดี			
สวยเต็มที่ทั้งร่างพลางร่อนไป
ท่ามกลางแดดแผดเผารุมเราร้อน		
เขากลับร่อนเริงหาวกร้าวฟ้าใส
มิเคยท้อห้อบินเหนือถิ่นไพร			
ท่องอาศัยสิงสู่คู่ทะเล
คอยโฉบสิ้นกินปลาเฉี่ยวมาได้		
ผู้ยิ่งใหญ่ย่านนั้นมิหันเห 
ยังคงทู้อยู่ยั้งไม่ลังเล			
เจ้าเหยี่ยวเท่ท่องชลทุกหนทาง
ในช่วงบ่ายเด็กนักเรียนแยกย้ายกันเดินไปตามสะพานไม้เหมือนเมื่อเช้านี้อีกครั้ง เพื่อเลือกสัตว์หรือต้นไม้ชนิดใดชนิดหนึ่งนำมาเขียนส่งครู ผม ฐานิชย์ นายเบิร์ด และเจ้าชุงจึงถือโอกาสพักผ่อนไปในตัว เดินตามไปให้ความรู้แก่เด็กนักเรียนที่เลือกเขียนเกี่ยวกับนก จนกระทั่งบ่ายคล้อย เจ้าหน้าที่จึงพาเด็กนักเรียนทั้งหมดไปปลูกป่า เราจึงนั่งคุยกันอยู่ในอาคารศูนย์ ในช่วงนี้คุณอรรคเดช เรไพจิตต์ ขับรถตามมาสมทบพอดี
ชมนก ชมไม้ ปากอ่าวมหาชัย 13
18 กันยายน 2547