ฝากลมหนาวกราวเกรียวส่งเสี้ยวจันทร์ ย่างเหมันต์ ดอกหญ้าระย้าไหว คืนแสงนวลครวญเพลงผะแผ่วใจ กังวานในความฝันนิรันดร น้ำค้างพรมลมขับสดับเสียง ยังเฝ้าเรียงคำขานวานออดอ้อน สหายเราเนาไหนยังไม่นอน คงแต่งกลอนดอกไม้ไว้แด่เช้า เพราะคิดถึง ซึ่งผีเสื้อ ยามเรื่อรุ่ง จะร่อนรุ้งเฉิดฉายคลายความเหงา รอคล้องขวัญน้ำค้างกลางแดดเบา ประดับเงาใบพฤกษ์ผลึกประกาย อีกไม่นานวานเดือนโปรดเคลื่อนแข ระวีแลลิบฟ้าอาภาฉาย สหายตื่น ตามแดดที่แผดราย กลิ่นกำจายดอกหอมก็พร้อมบาน คิดเหมือนกันนั่นไหมในโลกนี้ หนึ่งกวี หนึ่งวรรคที่จักขาน ก็เปี่ยมหวังไม่สิ้นในวิญญาณ จินตนาการเพาะบ่มลมหายใจฯ
หนึ่งนก ฤดูหนาว 1 ธ.ค. 2544 05:02 น. - ID 6477 
1403
4
0
1 ธันวาคม 2544 05:37 น. - comment id 22167
เป็นกลอนที่เพราะมาเลยครับ... เช้าๆ ได้อ่านกลอนเพราะๆ แบบนี้แล้วชื่นใจจังเลยจ้า....
1 ธันวาคม 2544 05:53 น. - comment id 22169
ชอบอีกแล้ว....เราเหล่าคนเขียนกลอนคิด เหมือนกันแน่นอนค่ะ ......... หนึ่งกวี หนึ่งวรรคที่จักขาน...... ก็เปี่ยมหวังไม่สิ้นในวิญญาณ...... จินตนาการเพาะบ่มลมหายใจฯ......
1 ธันวาคม 2544 12:32 น. - comment id 22210
ไพเราะมากจ้ะ มาชมโดยเฉพาะเลยนะ
1 ธันวาคม 2544 14:43 น. - comment id 22228
เขียนได้ดีจัง...เพราะมากเลยจ้า...
1 ธันวาคม 2544 23:40 น. - comment id 22303
....ชอบครับ เพราะมากเลยครับ .... ...แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
