สองฟากสะพานไม้เป็นป่าแสมที่ค่อนข้างโปร่งจนแลเห็นข้างในป่าได้ไกล พื้นป่าเป็นโคลนเฉอะแฉะที่เกลื่อนไปด้วยปูเปี้ยว มีปลาตีนบ้าง นกอีแพรดแถบอกดำ (Pied Fantail) มีให้เห็นอยู่บ่อยๆ เราเดินผ่านทางแยกขวาไปยัง บังไพร (Blind) ที่สร้างไว้ดูนก เพราะแลเห็นอีกกลุ่มหนึ่งอยู่ในบังไพร พอมาถึงทางแยกขวาไปยังบังไพรอีกแห่ง จึงตรงเข้าไปในบังไพร และมองออกไปในหาดโคลนชายทะเลทันที เราเห็นชาวบ้านคนหนึ่งถีบกระดานหาหอยแครงผ่านมา มองออกไปในเลนเห็นชาวบ้าน ถีบกระดานถือตะกร้าเที่ยวหาหอย ช่างแคล่วคล่องว่องไวไถลลอย เหยียดขาห้อยขับห่างแล่นกลางเลน น่าสนุกสุขใจมิใช่น้อย ยามเคลื่อนคล้อยแฉลบโคลนเลี่ยนโล้นเห็น ลูกทะเลเร่ไปอย่างใจเย็น มิว่างเว้นมองหาคว้าหอยแครง เหล่าปลาตีนปีนป่ายเกะก่ายโคลน รีบกระโจนกระเจิงไปให้หน่ายแหนง ปูเปี้ยวเห็นเป็นชิงวิ่งระแวง ต่างยื้อแย่งยักย้ายซ่อนกายพลัน เพื่ออาชีพรีบทำก่อนน้ำมาก ล้วงหอยฝากลูกเมียเพลียขยัน เลี้ยงปากท้องล่องไปไม่เว้นวัน หามากนั้นนำขายรายได้มี พอออกจากบังไพร เราเดินต่อจนกระทั่งถึง หอคอย ผมถือโอกาสหยุดพัก ปล่อยให้เจ้าชุงกับเด็กนักเรียนผลัดกันขึ้นไปบนหอคอยเพื่อชมทิวทัศน์รอบปากอ่าวมหาชัย แต่เด็กบางคนนั่งอยู่ข้างล่างเพื่อคัดลอกข้อมูลเกี่ยวกับปูแสมและปูก้ามดาบใน ป้ายสื่อความหมายในธรรมชาติ ป้ายที่ 6 ที่ตั้งไว้ตรงกันข้ามกับหอคอย จากนั้นจึงเลี้ยวซ้ายเดินไปตามถนนดินลูกรังซึ่งสองข้างทางยังคงเป็นป่าแสมทะเลเหมือนเดิม แต่ทางด้านขวามีทางน้ำเล็กๆยาวขนานไปกับถนน ชมนก ชมไม้ ปากอ่าวมหาชัย 11 18 กันยายน 2547
1 พฤศจิกายน 2547 07:08 น. - comment id 361325
เงาไผ่ใต้จันทร์ จะถนอมกล่อมขวัญสัญญาใจ แม้พุ่มไผ่เกาะกอก่อหอฝัน ไม่ล้มเงาหายพรากจากคืนวัน รอแสงจันทร์จาบจ้าเอื้ออาทร จะฉายแสงแห่งรักประจักษ์สนอง ทาบทาทองแก่ไม้ในสิงขร จวบรังสิมันต์ครั้นจ้าจึงลาจร ทอดอาลัยอาวรณ์เพื่อย้อนคืน ภายใต้เงามืดครึ้มค่ำคืนเปลี่ยว ยังคดเคี้ยวคลึงเคล้ายังเฝ้าฝืน คอยจ้องจักรักษาหาหยิบยื่น พันหมื่นเพลงสีซออ้อล้อใจ ใบไผ่พลิ้วปลิวล่องลงต้องพื้น เสียงสะอื้นอาทรย้อนแว่วไหว เมื่อครั้งเคยเคยพรากเคยจากไกล ดังมาลัยคล้องใจไว้ใต้จันทร์ ๓๑/๑๐/๒๕๔๗ ๐๖:๒๘:๐๖ น. ผลิใบสู่วัยกล้า
1 พฤศจิกายน 2547 09:43 น. - comment id 361372
เคยไปหาหอยแครง และหอยอะไรแล้วจำชื่อไม่ได้ ในบริเวณป่าชายเคลนเหมือนกัน สนุกดี ตอนนั้นจำได้ว่าเพื่อนช่วนกันไป หาตั้งหลายชั่วโมง แต่สรุป พอได้มาก็แจกให้เพื่อน ๆ และคนข้างบ้าน เพราะหามามากเลย สนุกมาก กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ
1 พฤศจิกายน 2547 14:57 น. - comment id 361593
แสดงว่าหอยแครงนี่ก็อยู่กับเลนคล้ายๆหอยหลอดอะสิครับ ^o^ ?
1 พฤศจิกายน 2547 15:46 น. - comment id 361673
ไม่เคยไปหาหอยแคลงค่ะ แต่ชอบกินค่ะคิกๆๆ กลอนเพราะเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงค่ะ
1 พฤศจิกายน 2547 20:03 น. - comment id 361829
^_^ ชอบกินค่ะ ลวกไม่ต้องสุกมาก แซ่บค่ะ คิกๆๆ
26 มิถุนายน 2549 21:11 น. - comment id 414641
บทกลอนบทแรก ช่างคล้ายกับนิราศเมืองแกลง ของสุนทรภู่มากเลยนะ .. เยี่ยมเหมือนลอกมาเลยครับท่าน..แต่ลอกมาไม่หมด..555555