ขึ้นวันใหม่
ทรายกะทะเล
ดวงจันทร์ลับพระอาทิตย์ ยิ้มเริงร่า
มืดลับตา สว่างจ้ามาอีกหน
ความทุกข์ผ่านไป ความสุขผ่านมาอย่างมีตัวตน
ให้ได้เป็นคน อย่าง คน ดี ที่เขาเป็นกัน
แม้เธอไม่อยู่ที่ตรงหน้า
ก็มีแววตา อันใสใจให้ฉัน
ก็จะมีอยู่อย่างนี้เป็นไงกัน
ให้คนอย่างฉันกํนบ้างนะคนดี
ไม่มีเธออยู่ตรงนี้ไม่เป็นไร
แม้ฉันดูไร้ค่าเหมือนว่ากับทุกสิ่ง
แต่หัวใจที่ไม่มีตัวตนจริงจริง
ก็ดีกว่าสิ่งที่ว่างเปล่าไม่มีอะไรเลย
ถอนหายใจ ยะเยือกหนึ่ง
ไม่ให้ไม่คิดถึงก้ไม่ได้เฉย
ก็ทำสิ่งที่จำเป็นอย่างเช่นเคยเคย
ทำหน้าที่ที่เคยเป็นเป็นมา
ขั้นวันใหม่อีกหน
แม้ไม่มีตัวตนอย่างไร้ค่า
ก็ไม่ปล่อยให้เสียเวลา
ให้เมตตา กับ ที่ที่ มึความจริง........