แซวสวรรค์

นกตะวัน

เราเดินต่อไปตามถนนดินลูกรัง สองข้างทางเป็นป่าแสมทะเล ทางด้านซ้ายค่อนข้างแน่นทึบ มีจากและพันธุ์ไม้อื่นแทรกอยู่เป็นหย่อมๆ ตามต้นไม้ริมทางมีเถาคันเลื้อยพันขึ้นไปจนรกรุงรัง ทางด้านขวาค่อนข้างโปร่ง แลเห็นโล่งลึกเข้าไปได้ไกล ผมได้ยินเสียงร้องของ นกกระจ้อยป่าโกงกาง (Golden-bellied Gerygone) ดังอยู่ไม่ขาดระยะ ทันใดนั้นผมเหลือบไปเห็น นกแซวสรรค์ (Asian Paradise-flycatcher) สีน้ำตาลแดง จึงเรียกให้เด็กๆยกส่องกล้องดู
แซวสวรรค์หันข้างปีกกางยื่น 			
เกาะระรื่นเริงร่าปากฟ้าใส 
หัวสีคล้ำดำหงอนงอนออกไป 		
รอบตาใส่สีฟ้าทาน่าดู 
น้ำตาลข่มอมแดงแต่งพรางตัว 		
หน้าอกมัวม่วงเทาเข้ากันหรู 
ขนหางยาวคราวเห็นยื่นเด่นชู		
ช่างสวยหรูแลอร่ามงดงามจริง 
เจ้าอยู่ไพรไกลบ้านย่านชุมชน 		
ลวงผู้คนเข้าป่ามาสู่สิง
ตามค้นเจ้าเฝ้าจ้องมองหาจริง 		
มิเฉยนิ่งแม้นั่งยังเพ่งตา
แค่ได้พบประสบเจ้าคอยเฝ้าดู 		
แม้สักครู่ครั้งเดียวเลิกเหลียวหา
คือรางวัลอันล้ำเลิศบรรเจิดตา 		
สมคุณค่าของนกวิหคงาม
นกชนิดนี้ไม่ใช่นกประจำถิ่นของป่าชายเลนแห่งนี้ แต่เป็นนกที่บินอพยพย้ายถิ่นลงไปอาศัยและหากินในภาคใต้ของไทยหรือมาเลเซีย พอมันบินอพยพย้ายถิ่นผ่านป่าชายเลนแห่งนี้ จึงแวะพักหากินชั่วคราวก่อนบินอพยพย้ายถิ่นเดินทางต่อ ผมพยายามตั้งกล้องเทเลสโคปไปยังนกแซวสวรรค์ตัวนั้นเพื่อให้เด็กๆเวียนกันมาดู แต่นกไม่ยอมเกาะนิ่ง   บินไปบินมาอยู่ตลอดเวลา เด็กบางคนจึงได้เห็น แต่บางคนไม่ได้เห็น ทั้งๆที่นกวนเวียนอยู่ในบริเวณเดิมค่อนข้างนาน
ชมนก ชมไม้ ปากอ่าวมหาชัย 5
18 กันยายน 2547