เจ้าสีดอห้อบึ่งทะลึ่งพรวด พุ่งเร็วรวดลุยพงตรงเข้าใส่ แงซายชิงยิงก่อนย้อนกันไว้ แล้วโดดไกลกระดอนหนีมันปรี่มา รพินทร์ลากกระชากดารินเหม่หมิ่นนัก หล่อนถูกผลักล้มผึงกึ่งผวา เขาพุ่งหลบซบโคนไม้ในพริบตา แต่ปืนผาหลุดพลันไม่ทันยิง ไชยยันต์ซัดนัดแรกแทรกเลือดโทรม มันกลับโถมถลาใส่ไล่ตรงดิ่ง ต้องวิ่งหนีชีวีสั่นมันไม่ทิ้ง เบี่ยงหลบยิงย้อนไปใส่ต้นคอ สีดอทรุดหยุดร่างเอียงข้างคว่ำ อีกตัวล้ำเลยมาฝ่าเร็วหนอ เกิดเส่ยจันลั่นกระสุนมันพรุนงอ ล้มตัวท้อร่างถลำจันซ้ำตาย เพชรพระอุมา ตอนดงมรณะ เล่ม 2 บท 44 8 ตุลาคม 2547
นกตะวัน 10 ต.ค. 2547 17:53 น. - ID 63291 
474
0
0
10 ตุลาคม 2547 22:33 น. - comment id 348259
เพื่อการแบ่งปันพื้นที่หน้าแรก กรุณา Post กลอนไม่เกิน 5 กลอนต่อวันนะครับ ขออภัยที่ต้องจำกัดบทกลอนที่เกิน พรุ่งนี้จะคืนกลอนชุดนี้ให้ครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
