เขาเขียว

นกตะวัน

เราเดินดูนกใกล้ๆหลักกม. 1 อยู่สักพัก ปริญญ์จึงขับรถต่อเพื่อมุ่งสู่ เขาเขียว เราผ่านทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่สองข้างถนน แลเห็นเขาเขียวเป็นทิวยาวอยู่เบื้องหน้า จนมาถึง ศาลเจ้าพ่อเขาเขียว ทางด้านซ้ายของถนน เจ้าพ่อเขาเขียวแห่งนี้เป็นที่เคารพนับถือของราษฎรมาก ในสมัยก่อนใครที่ขึ้นมาหาแก่นกฤษณาบนเขาใหญ่มักบนบานให้เจ้าพ่อเขาเขียวช่วยให้พบแก่นกฤษณาทุกครั้งที่ขึ้นมาหาเก็บ พอถึงกม. 8 ซึ่งอยู่ที่เชิง เขาร่ม ถนนเลี้ยวขวาขึ้นสู่เขาเขียว 
ถัดทุ่งหญ้าท้าแดดแผดเผาจ้า		
เห็นภูผาพาดยาวพราวเขียวใส
ดูสูงล้ำค้ำนภาเบื้องหน้าไกล			
เหนือเขาใหญ่ยังมีเขาที่มอง
คือเขาเขียวเหลียวดูอยู่เรื่อยหนา		
เขียวครึ้มป่าปกคลุมชอุ่มผอง
เมฆลอยต่ำฉ่ำน้ำล้ำหมอกนอง		
ยามแดดส่องสวยเกินชวนเชิญเชียว
ใครขึ้นมาท้าทายไม่หายคิด			
อยากมีสิทธิ์เยือนผาผืนป่าเขียว
คงลึกลับซับซ้อนยอกย้อนทีเดียว		
มิอาจเลี้ยวหลบหลีกปลีกตัวไป
ด้วยทหารชาญอากาศวางมาดข่ม		
คอยระดมระวังคนหลั่งไหล
เฝ้าพิทักษ์รักษ์เรดาร์ผืนป่าไทย		
มั่นคงไว้ชั่วกาลนานนิรันดร์	
เขาเขียวมีลักษณะเป็นทิวยาว มีความสูงถึง 1,292 เมตร ปกคลุมด้วยป่าดิบเขาที่อุดมสมบูรณ์และหนาแน่น อากาศหนาวเย็นตลอดทั้งปี และมักมีเมฆลอยปกคลุมอยู่อย่างสม่ำเสมอ แม้ว่าอยู่ในช่วงฤดูร้อน บนเขาเขียวเราสามารถพบนกหลายชนิดในป่าดิบเขาที่เหมือนกับนกบนดอยอินทนนท์ จังหวัดเชียงใหม่ เช่น นกกระจิ๊ดหางขาวเล็ก (White-tailed Leaf Warbler) และ นกเสือแมลงหน้าสีตาล (Chestnut-fronted Shrike-Babbler)
ปลายฝน บนเขาใหญ่ 18
12 กันยายน 2547