เหวนรก

นกตะวัน

รถของเราแล่นมาตามทางหลวงหมายเลข 3077 ไม่นานนักเรามาถึงด่านตรวจซึ่งเป็นที่ตั้งของ หน่วยพิทักษ์อุทยานฯเนินหอม ปริญญ์ลงไปจ่ายค่าธรรมเนียมเข้าอุทยานฯตามระเบียบ คนละ 20 บาท พร้อมกับค่านำรถเข้าอีกคันละ 50 บาท รวมเป็น 90 บาท แล้วไม่รอช้ารีบขับรถไปตามถนนที่คดเคี้ยวไต่ระดับไปตามไหล่เขาขึ้นไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึง หน่วยพิทักษ์อุทยานฯ น้ำตกเหวนรก ทางด้านซ้ายของถนน ซึ่งเป็นปากทางสู่น้ำตกเหวนรก
จากเขาใหญ่ไหลมาคลองท่าด่าน		
แล้วหลั่งพล่านหล่นพลันสูงชันผา
เหวนรกน้ำตกสูงจูงสายตา 			
ยามมองฝ่าละอองฝอยน้ำลอยปลิว
เกินร้อยเมตรเด็ดชันสามชั้นดิ่ง		
สวยเสียจริงน้ำโจนโยนไหวหวิว
ท้าทายคนด้นมาค้นหาวิว			
สูงลิบลิ่วร่วงลู่สู่นรก
เคยเกิดข่าวคราวช้างเดินขวางผา		
น้ำแรงบ่าแบกร่างพาช้างตก
สู่ห้วงเหวเหลวแหลกแทรกนรก		
มองน้ำตกเมื่อใดใจสะเทือน
จนต้องสร้างขวางไว้ใช้เขื่อนกั้น		
ด้วยช้างนั้นเดินย่ำคลำทางเฉือน
เป็นประจำค่ำเช้าผ่านเข้าเยือน		
สงสารเพื่อนช้างไพรให้อาดูร
ปริญญ์เลี้ยวซ้ายขับรถขึ้นเนิน เข้าไปจอดในลานจอดรถ พอจอดรถเสร็จเราเดินผ่านร้านอาหารไปยังหลุมขยะเก่าๆทันที เพราะอยากรู้ว่าในปัจจุบันมีสภาพเป็นอย่างไร และมีนกเข้ามาอาศัยหากินในบริเวณหลุมขยะบ้างหรือไม่ เราไม่พบนกอะไรเลย จึงหันหลังกลับแล้วเดินไปตามเส้นทางที่ไปยังน้ำตกเหวนรก มีนักท่องเที่ยวเดินสวนมาบ้าง เดินผ่านเราไปบ้าง และบางกลุ่มยังส่งเสียงดังจนหนวกหูรบกวนสัตว์ป่าจนน่ารำคาญอีกด้วย
ปลายฝน บนเขาใหญ่ 4
11 กันยายน 2547