วัดเทียนถวาย

นกตะวัน

เช้าวันที่ 11 กันยายน 2547 เวลา 05.30 น. ปริญญ์ขับรถมารับผมที่บ้าน จากนั้นเราใช้ทางหลวงหมายเลข 345 (ถนนวงแหวนรอบนอก) แล้วเลี้ยวขวาไปเข้าถนนรัตนาธิเบศร์ ข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาตรงสะพานพระนั่งเกล้า เลี้ยวซ้ายแล่นไปตามถนนสนามบินน้ำไปออกถนนติวานนท์ มุ่งตรงไปจังหวัดปทุมธานี ในไม่ช้าเราเลี้ยวซ้ายแล่นไปตามถนนเลียบคลองรังสิตไปจนเกือบสุดที่แม่น้ำเจ้าพระยา ทางด้านซ้ายของถนนคือ วัดเทียนถวาย ที่เราจะเข้าไปดูนกกัน
วัดเก่านี้มีชื่อลือกันชัด			
แน่นขนัดหมู่นกวิหคป่า
ทั้งไทรกร่างยางยูงสูงเสียดฟ้า			
แทรกหย่อมหญ้ายาวสั้นลดหลั่นไป
หากใครมาหานกแก้วเจื้อยแจ้วร้อง		
ยกกล้องส่องสู่ยางอย่าย่างไหน
ได้ยินเสียงเอียงหันเห็นทันใด			
แขกเต้าไซร้มีแซมแถมให้ดู
แต่น่าเศร้าเหล่าไม้สูงใหญ่หลาย		
ต้องล้มตายเป็นตอไม่พออยู่
นกจึงลดหดหายหน่ายทนทู้			
ยากต่อสู้สู่สิงชิงหนีลา
มองอารามตามเจดีย์มีแต่ปรุ			
พังทะลุทอดทิ้งยิ่งโหยหา	 
ด้วยวัดทรุดหยุดเร่งรัดพัฒนา			
ต้นไม้ป่าหมดไปไม่กลับคืน		
ปริญญ์ขับรถเข้าไปจอดในลานวัด ภายในเวลาไม่นานนักผมกับปริญญ์พร้อมที่จะออกเดินดูนกแล้ว เราประเดิมด้วยนกพื้นๆที่เห็นกันอยู่เป็นประจำในเมือง เช่น  นกกางเขนบ้าน นกอีแพรดแถบอกดำ นกปรอดสวน นกเขาใหญ่ และนกเขาชวา แล้วเดินต่อไปยังท่าน้ำหน้าวัด ขณะกำลังเดินไปมีนกแขวก (Black-crowned Night Heron) บินตัดหน้าเราไป 1 ตัว เข้าไปในดงต้นไม้รกๆทางด้านขวา แต่ไม่พบนกอะไรอีกเลย เราจึงหันหลังกลับ เดินไปทางอื่น
ปลายฝน บนเขาใหญ่ 1
11 กันยายน 2547