แม่สาวน้อยร้อยชั่งนั่งเถาวัลย์ โยกแกว่งพลันพลางจ้องมองเชษฐา เผยอยิ้มอิ่มใจให้เรื่อยมา สองมืออ้าเอื้อมวัลย์ถันเต่งตึง ผมสยายป่ายคอลออหน้า สวมมาลาเหลืองดำสวยล้ำถึง คาดผ้าเตี่ยวเกี่ยวตะโพกโยกกลมกลึง เขาตะลึงแลมองดั่งต้องมนตร์ หล่อนโยกย้ายส่ายร่างย่างเข้าหา เดินยั่วมามีใจทำให้ฉงน ถึงกองไฟใกล้เขาเย้าให้ยล ใยหน้ามนเหมือนน้อยพลอยตกใจ เสียงปืนลั่นสนั่นป่าฝ่าสยอง ฆ่านวลน้องนอนนิ่งไม่ติงไหว แต่ร่างนั้นมันเสือดาวเหยียดยาวไป รพินทร์ได้ช่วยเชษฐาฝ่าความตาย เพชรพระอุมา ตอนดงมรณะ เล่ม 5 บท 37 27 กันยายน 2547
นกตะวัน 28 ก.ย. 2547 07:02 น. - ID 62324 
488
0
0
28 กันยายน 2547 14:25 น. - comment id 339726
แวะมาทักทายพี่นกค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
