เกิดเป็นไทย(ผลิไบ+เวทย์)
โอ๋ ศิษย์นันท์คนเขียนโคลงกลอน
สยามแดนเทเวศด้าว ผไท
เลอเกียรติขจายไกร ทั่วหล้า
ทุกทิศทศไท ดุจสรวง
เปลี่ยนกาลกลับเปลี่ยนให้ รุดร้อน ฤาลน
โภชนาสง่าล้ำ ประมาณ
ก็ห่างเห็นเป็นการ บ่ได้
สารพัดสามาน แปรเปลี่ยน
ล้วนแต่อาเพศคล้าย ก่อนใกล้ กลี
ธวัชไกรไตรรงค์ไล้ วาโย
ฤา สิ้นวรรณเช่นโว- หารกล้า
ผิว์พาลมาราญโอ- หังก่อ ยายี
ปานเหลือเพียงเศษผ้า จึ่งสิ้น ราคา
พิศวีรโปรดด้วย มุ่งนำ
ที่ยังมืดดำ ท่านชี้
พ้นผ่านการกรำ โกยกอบ แก่ตน
หญ้าแพรกแหลกลาญลี้ แค่ช้าง ชนกัน
รักษ์ร่วม รักกันด้วย วิญญา
ไทยเป็นไทยสูงสง่า มั่นไว้
จารีตแต่บรรพ์พา อนุ รักษ์เฮย
ร้อย ฉนำสยามไซร้ ชื่อก้อง นิรันตร์