ดงจระเข้

นกตะวัน


เกิดแงซายบ่ายหน้าลุยหาฝั่ง			
คอยระวังจระเข้เร่เข้าหา
คนบนบกตกใจในธารา			
จระเข้มามากจังหน้าหลังรุม
เชษฐาชิงยิงสนั่นลั่นปืนฆ่า			
ดารินถลาเล็งนิ่งยิงสุขุม
ไอ้เข้ก่ายตายกันทันช่วยคุม			
สายน้ำชุ่มเลือดช้ำตอกย้ำแดง
แต่ตัวหนึ่งทะลึ่งมาหน้าแงซาย		
เบี่ยงตัวว่ายตวัดหางอย่างกำแหง
ฟาดเกิดล้มจมน้ำถลำตะแคง		
แงซายแยงหลาวยันดันเข้าคอ
ไอ้เข้ดิ้นหมิ่นตายส่ายหน้าหนี		
เกิดเร็วรี่รุมกันฟันหางหงอ
มันหยุดว่ายหงายท้องตัวป่องงอ		
ทั้งสองห้อหาฝั่งหวังพ้นภัย
เพชรพระอุมา ตอนดงมรณะ เล่ม 1 บท 37
27 กันยายน 2547				
comments powered by Disqus
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    27 กันยายน 2547 13:01 น. - comment id 339035

    เป็นอีกตอนที่ประทับใจค่ะ
    ..........................................
    ลี่...ผู้มาเยือน
    .
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    27 กันยายน 2547 14:55 น. - comment id 339105

    สวัดีครับ.............
    
             ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี  
    
           
    
    กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
    ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
    จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
    จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
    
  • เพราะรัก

    27 กันยายน 2547 17:24 น. - comment id 339276

    แวะมาทักทายพี่นกนะคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน