เรือลำน้อย

นกตะวัน

ผู้เข้าร่วมประชุมหลายคนทยอยกันเดินขึ้นไปข้างบนแล้ว แต่บางคนยังคงนั่งจิบกาแฟยามเที่ยงอยู่ที่โต๊ะอาหาร และพูดคุยกันไปเรื่อยๆ เพราะผู้จัดการสมาคมอนุรักษ์นกฯ ยังมิได้ลงมาตามให้เข้าห้องประชุม ผมก็เช่นเดียวกันยังคงนั่งพูดคุยกับผู้เข้าร่วมประชุมคนอื่นไปเรื่อยๆ และมองดูสายน้ำในแม่น้ำแควใหญ่ที่ไหลอยู่ไม่ขาดระยะ มองไปที่ท่าน้ำแลเห็นเรือลำหนึ่งจอดเทียบอยู่ เข้าใจว่าทางรีสอร์ทคงนำมาจอดไว้ สำหรับแขกผู้มาพักที่ต้องการนั่งเรือล่องลำแม่น้ำแควใหญ่ 
เรือลำน้อยจอดคอยลอยริมฝั่ง 		
ลมพัดหยั่งอย่างไรยังไม่เคลื่อน
คลื่นซัดสาดกระแสยังแชเชือน 		
ถ้าหากเคลื่อนคงเลื่อนแต่เบาเบา
เพราะเรือนี้มีเชือกดึงขึงเอาไว้ 		
โยงยาวไปผูกรับกับปลายเสา
คอยหยุดยั้งรั้งเรือไม่เบื่อเพลา	 		
เหมือนหนึ่งเฝ้าฝั่งไว้ใกล้นที
รอคนมาพาเรือเพื่อลอยล่อง			
แล่นเที่ยวท่องลำน้ำฉ่ำเขียวสี
มรกตสดใสในชลธี				
ชมพฤกษีสองฝั่งสะพรั่งใบ
แม่น้ำใดไม่มีเรือรี่แล่น			
คงแร้นแค้นชีวิตลิขิตไสว
มิสวยล้ำฉ่ำตาพาชื่นใจ			
ดุจดั่งไร้อารมณ์เลิกชมมอง
ในไม่ช้าผู้จัดการสมาคมอนุรักษ์นกฯ ลงมาตามทุกคนให้เข้าห้องประชุมเพื่อประชุมกันต่อ ผมจึงเดินขึ้นบันไดไปข้างบน และเข้าห้องประชุม แต่เนื่องจากผมนั่งอยู่ชิดด้านใน จึงแลเห็นแม่น้ำแควใหญ่ผ่านผนังกระจกของห้องประชุมได้อย่างแจ่มชัด ในขณะนี้บนเรือลำนั้น มีนักท่องเที่ยวซึ่งพักอยู่ที่รีสอร์ทแห่งนี้ลงไปนั่งกันเต็มแล้ว ทุกคนต่างสวมเสื้อชูชีพสีส้มสดเพื่อความปลอดภัยในการล่องเรือทวนลำน้ำแควใหญ่ขึ้นไปเรื่อยๆ เพราะกระแสน้ำค่อนข้างไหลแรง 
ประชุมเชิงปฏิบัติการ ริมแม่น้ำแควใหญ่ 26
5 กันยายน 2547