ขอก้าวข้ามตามไปไม่กลัวแล้ว ยินเสียงแจ้วจำเรียงเสี่ยงไปหา แม้สะพานผ่านชลดั้นด้นมา ต้องสู้ฝ่าอุปสรรคพิทักษ์ใจ ด้วยปีกรักปักใจไปพบเธอ สุขเสมอเมื่อรักสมัครใฝ่ ้ก้าวเดินผ่านสะพานนี้มีทอดไว้ เต็มหัวใจเจตนาท้าฟ้าดิน หากสะพานคานหลุดหักทรุดคลอน มิขอถอนถอยหลังยังถวิล มุ่งหน้าเดินเพลินใจไปอาจิณ ฤๅหมดสิ้นศรัทธาลาจากกัน ถึงจะหักปรักพังกระทั่งไหม้ เลิกปลอดภัยเพื่อใครไม่นึกหวั่น ถ้าเธออยู่ทู้รอต่อไปนั้น ฉันคงมั่นมุ่งไปให้พบเจอ แด่ คุณชมอักษร เจ้าของบทกวี สะพานใจ 22 กันยายน 2547
22 กันยายน 2547 10:38 น. - comment id 335833
^___^ สะพานนี้สร้างไว้เพื่อข้ามกันแค่สองคนเท่านั้น คือคุณชมกับคุณนก ไม่เป็นไรเดี๋ยวเราหาเรือรับจ้างข้ามฟากก็ได้ อิอิ
22 กันยายน 2547 16:07 น. - comment id 336081
เมื่อไม่กลัวต่อภยันอันตราย ก็มากมายความดีมีประจักษ์ เหมือนคู่แท้ไม่หวั่นสัมพันธ์รัก มั่นยิ่งนักแน่แท้รักแน่จริง *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
22 กันยายน 2547 18:15 น. - comment id 336187
อิอิอิอิสะพานรักสาสะสินเปล่าค่ะคิกๆๆล้อเล่นค่ะเพราะเหมือนเดินก็คนแต่งมันเก่งคิกๆๆ
22 กันยายน 2547 23:40 น. - comment id 336382
ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ .. ปลื้มใจจริง ๆ ที่คุณนกตะวันให้เกียรติแต่งกลอนตอบให้ .. ซึ้งใจค่ะ .. จะไม่ลืมเลย .. คงขอจบเรื่องสะพานไว้ที่กลอนของคุณนะคะ .. รักษาสุขภาพด้วยค่ะ .. ^___^ ..........................