งูเหลือมร้ายหมายล่าฆ่าดาริน รัดหยุดดิ้นเลิกกระดิกพลิกไม่ไหว หล่อนนอนแข็งแอ้งแม้งแช่งในใจ อึดอัดใหญ่ยามนี้ไม่มีทน รพินทร์เห็นเป็นถลันหันเข้าหา เอื้อมมือคว้าคองูชูสับสน แต่งูพลิกกระดิกกลับสับหัวรน กัดเข้าบนข้อมือเขายื้อมา แล้วแข็งใจใช้มือจับถือหัว มีดปาดรัวลำคอกรีดต่อหนา เสียบมีดใส่ใกล้คองูหงอลา ขนดหางอ้าคลายออกข้างนอกพลัน พรานไพรผึงดึงดารินไม่สิ้นหวัง หล่อนพลาดพลั้งเพราะเผลอเจอจนหวั่น กลับปลอดภัยได้จอมพรานผลาญไม่ยั้น แต่เลือดพลันไหลพรากจากมือรพินทร์ เพชรพระอุมา ตอนไพรมหากาฬ เล่ม 4 บท 33 20 กันยายน 2547
นกตะวัน 21 ก.ย. 2547 07:20 น. - ID 61801 
517
2
0
21 กันยายน 2547 10:10 น. - comment id 335129
เพชรพระอุมา... น่าอ่านน่าอ่านครับ
21 กันยายน 2547 10:56 น. - comment id 335161
หน้าส่วนตัว
สวัดีครับ.............
ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
21 กันยายน 2547 20:39 น. - comment id 335563
ยิ้ๆๆๆไม่ชอบงูเอาม๊ากมากค่ะแค่เห็นก็จะตายแระคะไม่เคยอ่านนะคะแบบว่าเด็กบ้านนอกอ่ะคะคิกๆๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
