ทอดสะพานผ่านมาฝ่าน้ำกว้าง อยากก้าวย่างย่ำไปใจยังหวั่น กลัวไม้ผุทะลุปรักหักพังนั้น กลแกล้งกันก่อนพ้นข้ามชลไป ทั้งเส้นทางข้างโน้นโดนหมอกคลุม อาจไม่คุ้มแม้ข้ามเดินตามไหว หนทางติดปิดกั้นหลายชั้นไกล ต้องชั่งใจตรองประจำตอกย้ำตน มิอาจเดินเพลินใจไปเรื่อยเปื่อย ดั่งลมเฉื่อยพัดฉิวปลิวล่องหน แรกสบายคลายเมื่อยแม้เหนื่อยทน แต่ไม่พ้นพันธะภาระมี เหมือนสะพานผ่านตลอดเธอทอดให้ จากหัวใจเจอเห็นเป็นสุขี พอก้าวข้ามตามไปไม่รอรี เธอกลับหนีหน่ายหน้าไม่มามอง แด่ คุณชมอักษร เจ้าของบทกวี สะพานทอดไป แล้วใยไม่ข้ามมา 20 กันยายน 2547
นกตะวัน 20 ก.ย. 2547 08:00 น. - ID 61711 
830
2
0
20 กันยายน 2547 10:11 น. - comment id 334631
หน้าส่วนตัว
สวัดีครับ.............
ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
20 กันยายน 2547 16:18 น. - comment id 334802
ไม้แน่ใจก็อย่าข้ามนะคะ เดี๋ยวหัวใจพัง อิ้ อิ้ สวัสดีค่ะ
21 กันยายน 2547 23:03 น. - comment id 335704
ทอดสะพานข้ามไปหวังให้ก้าว แม้เหน็บหนาวทางยาวขออย่าหวั่น อุปสรรคกลางทางมาขวางกั้น ขอมุ่งมั่นบั่นไปให้ถึงฝั่ง แม้จุดหมายปลายฟากมันยากถึง สักหยดหนึ่งน้ำตาอย่าไหลหลั่ง แม้สะพานโทรมทรุดใกล้หลุดพัง หัวเราะดังยิ้มได้ถ้าใจมี อาจดูเหมือนขวากหนามมันหยามใส่ รั้งหัวใจให้ท้อให้หลีกหนี ขอเพียงรู้ไว้ว่าสะพานนี้ รากฐานดีเพราะสร้างเป็นทางใจ ................................... ขอขอบคุณ คุณนกตะวัน นะคะ .. ดีใจค่ะ .. ที่คุณแต่งกลอนตอบให้ชมอักษร .. ช่วงนี้ฝนตก .. รักษาสุขภาพนะคะ ..^___^
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
