ถ้ามีรักสมัครให้ใครทั้งโลก เพื่อคลายโศกเศร้าเขาเราเป็นห่วง จงสุขกายสบายใจอย่าได้ท้วง สุขทั้งปวงป้อนไปได้บุญมา รักที่แท้แน่ใจต้องให้เสมอ อย่าพลั้งเผลอเพียรรับกลับมาหา เราจะสุขสนุกไปได้เรื่อยมา ทุกข์สร่างซาหมดสูญสุขพูนพลัน เลิกร้องไห้ใจตรมระทมเศร้า แม้ใครเขาโกรธเคืองเรื่องที่สรรค์ หากได้ให้ไร้ทุกข์สุขนิรันดร์ คนอื่นนั้นนอกใจอย่าได้มอง เก็บน้ำตาพาใจให้สดชื่น ยิ้มระรื่นเริงร่าอย่าหม่นหมอง ไม่มีใครให้เราเศร้าดั่งตรอง โปรดหันมองตัวเราเศร้าทำไม แด่ คุณฟา เจ้าของบทกวี น้ำตาคนเลว 14 กันยายน 2547
20 กันยายน 2547 06:43 น. - comment id 334555
สวัดีครับ............. ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
20 กันยายน 2547 16:00 น. - comment id 334789
คุณนกตะวันปลอบใจได้เก่งจังเลย ใช้กุศโลบายให้คนหึกเหิม ขึ้นสู้ได้อีกครั้ง มีใครมาปลอบเราอย่านี้ก้ดีหรอก สวัสดีค่ะ
22 กันยายน 2547 10:08 น. - comment id 335810
ค่ะ เป็นบทกลอนสอนใจให้เข้มแข็ง เหมือนเป็นแรงจูงใจไม่ออ่นล้า