ริมลำธารผ่านไหลในไพรกว้าง มิเคยร้างความสุขสนุกสนาน ทั้งหกคนทนทู้สู่กันดาร ยังสำราญเรื่อยไปใจกายา ข้างกองไฟใหญ่กลางย่างเนื้อเก้ง ไชยยันต์เค้งเคี้ยวเนื้อเถือชิ้นหนา ดารินอิ่มยิ้มได้ไม่โกรธา เกิดเชษฐาเคียงแงซายซ้ายรพินทร์ แม้รอบข้างหว่างพนาน่ากลัวหนัก มืดมิดนักน้อยแสงแรงทั่วถิ่น มียุงล้อมตอมไต่ทั้งไรริ้น เลิกถวิลถึงใครให้กังวล ต่างปรองดองน้องพี่มีแต่ให้ ช่วยกันไปกลางป่ามาทุกหน ยามทุกข์ยากบากบั่นขยันทน เมื่อสุขล้นเริงรื่นชื่นใจกัน เพชรพระอุมา ตอนไพรมหากาฬ เล่ม 4 บท 30 19 กันยายน 2547
นกตะวัน 19 ก.ย. 2547 14:49 น. - ID 61674 
497
6
0
19 กันยายน 2547 17:59 น. - comment id 334371
^__^ อ่านแล้วคุ้น ๆ ขึ้นมาทันที คอเดียวกัน ชอบค่ะ
19 กันยายน 2547 18:01 น. - comment id 334372
คุณลุงอ่านมากี่รอบแล้วคะนี่ แต่ไม่ว่ากี่รอบก็ยังสนุกทุกที แถมยังมีกลอนดีดีมาให้อ่าน
19 กันยายน 2547 18:08 น. - comment id 334374
อ่านอย่างไม่ปะติดปะต่อมาหนึ่งครั้งนานมาก แล้ว ตั้งแต่ยังลงเป็นตอนๆในนิตยสาร อ่านอย่างใจจดใจจ่ออีกครั้งเมื่อเป็นเล่มๆ จนจำได้ แต่ยังไม่หนำใจ เลยต้องอ่านใหม่ พอถึงตอนถูกใจ เลยแต่งออกมาเป็นกลอนปุ๊บ เพื่อให้มันสะใจแบบสุดๆไปเลย ถ้าไม่ได้แต่งเป็นกลอนไปด้วย มันเหมือนกับยังเข้าไม่ถึงหัวใจของเพชรพระอุมา
19 กันยายน 2547 18:26 น. - comment id 334387
อิอิอิอิมาทักทายค่ะพี่แหะๆๆๆไมน้องฟาเรียกว่าลุงง่ะคิกๆๆๆแสดงว่าพี่ชายหน้าแก่มากๆๆคิกๆล้อเล่นค่ะ
19 กันยายน 2547 19:48 น. - comment id 334437
ดีค่ะ
20 กันยายน 2547 06:38 น. - comment id 334543
หน้าส่วนตัว
สวัดีครับ.............
ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
