ล้มมหิงสา ที่ปลายห้วย
นกตะวัน
รอยเท้าสุดหยุดหนีที่ปลายห้วย
ดารินช่วยใช้สายตาค้นหาห่าง
ข้ามธารใหญ่ใสตื้นยืนมองคว้าง
มิเห็นทางมหิงสาที่มาตาม
แล้วฉับพลันถลันมาควายป่าหนุ่ม
ควบจากพุ่มพุ่งติดขวิดเย้ยหยาม
รพินทร์ถีบรีบตะเพิดเกิดหล่นตาม
เขาโดดข้ามควายพลาดกราดเข้ามา
เกิดหันเหลียวเอี้ยวตัวรัวปืนใส่
กระบือไวเบนโก่งโค้งเขาหา
รพินทร์เห็นเด่นถนัดซัดขาชา
ควายหันมาหมายชีวิตโจนขวิดทัน
แต่เสียงปืนครืนดังจากฝั่งโน้น
กระบือโดนดีดตัวหัวคลอนสั่น
ตามอีกนัดซัดคะมำคว่ำควายนั้น
จบสิ้นพลันช่วยรพินทร์ควายดิ้นตาย
เพชรพระอุมา ตอนไพรมหากาฬ เล่ม 4 บท 29
15 กันยายน 2547