..๏ เอกเจ็ดโทสี่ วางที่หัวใจ

อัลมิตรา



..๏ เขียนโคลงจรรโลงศิลป์.......ตราบแผ่นดินจะสิ้นสูญ
ร่ายคำนำเกื้อกูล.....................อาจเพิ่มพูนจินตนาการ
คงมั่นฉันทลักษณ์..................แจ้งประจักษ์รักษ์จดจาร
เรียงร้อยถ้อยชำนาญ...............อิงโบราณเหล่าเมธี ๚ะ๛  

..๏ เขียนโคลงคงฝากชั้น-..........เชิงกวี
เลียนแบบมวลเมธี....................เก่งกล้า
บังเกิดจิตสุนทรีย์.....................เกษมสุข
ตราบภพกลบกายข้า ฯ..............จึ่งสิ้นพิศมัย ๚
..๏ ฉันทลักษณ์ประจักษ์แจ้ง.......ปฏิภาณ
หลายหลากพจน์จดจาร..............เพริศแพร้ว
เรียงคำร่ายโคลงผสาน...............รังสฤษดิ์
อิงท่านบรมครูแก้ว....................ชาติเชื้อวรรณศิลป์ ๚
..๏ เขียน..กฎบังคับให้...............เดินตาม
โคลง..เลิศจึงงดงาม..................เช่นนั้น
จรรโลง..ซึ่งบทความ.................สื่อเหมาะ -   สมแฮ
ศิลป์..บ่อาจขวางกั้น..................จิตได้นำเสนอ ๚
..๏ ตราบ..มวลปราชญ์บ่งชี้........วิทยา-  การเฮย
ดิน..อาจเช่นดารา.....................เพริศแพร้ว
สิ้น..เขลาสร่างขลาดพา..............ปราดเปรื่อง
สูญ..ซึ่งความโง่แล้ว...................เนื่องด้วยคำเธียร ๚ะ๛  				
comments powered by Disqus
  • ไม่ยาก ถ้าอยากทำ

    15 กันยายน 2547 09:12 น. - comment id 331770

    แต่งโคลงเก่งจัง
  • อัลมิตรา

    15 กันยายน 2547 09:14 น. - comment id 331771

    สวัสดีค่ะ เพื่อนสมาชิกบ้านกลอนไทย ..
    
    อัลมิตราแวะเวียนไปยังเวปพันทิป ราชดำเนิน กวีการเมือง และได้เห็น โครงการดีๆที่เกิดขึ้นในวงการคนเขียนร้อยกรอง
    
      เอกเจ็ดโทสี่  วางที่หัวใจ  ... เป็นหนังสือที่อัลมิตราขอแนะนำค่ะ สำหรับผู้ที่ชื่นชอบร้อยกรอง อัลมิตราคิดว่าน่าสนใจนะคะ โดยเฉพาะคนที่สนใจในโคลงสี่สุภาพควรมีไว้ศึกษา และนอกจากหนังสือที่ท่านจะได้รับจากการสั่งซื้อ ๑ เล่มแล้ว ( หนังสือ ราคาเล่มละ   ๑๕๐   บาท ค่าจัดส่ง..ฟรี..  ) อีกสองเล่มจะถูกนำไปมอบให้กับห้องสมุดโรงเรียนมัธยมศึกษาในสังกัดกระทรวงศึกษาธิการ ๒ โรงเรียน ๆ ละ ๑ เล่ม โดยอัตโนมัติ ซึ่งโดยประมาณแล้วทั้งประเทศมีประมาณ ๒๘๐๐ โรงเรียน และหากท่านที่สั่งซื้อ  ๕  เล่ม   จะได้รับของแถมเป็น  CD รวมกระทู้โคลงของห้องกวีการเมือง ราชดำเนิน พันทิป ไว้เป็นของที่ระลึกเพิ่มเติม (ฟรี)  รายละเอียดต่าง ๆ นั้น เพื่อนสมาชิกบ้านกลอนไทยสามารถติดตามได้จาก url ด้านล่างนะคะ
    
    จากการแนะนำหนังสือโคลงชุดนี้ ขอออกตัวก่อนว่าอัลมิตราไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียกับการจัดจำหน่ายหนังสือชุดนี้แต่ประการใด  เพียงแต่มีความรู้สึกอย่างหนึ่งที่อยากจะกล่าวกับเพื่อน ๆ สมาชิกที่บ้านกลอนไทยคือ รู้สึกปลาบปลื้มปีติกับความคิดที่นำมาซึ่งเป็นประโยชน์ต่อสังคมโดยรวม และความรู้สึกเช่นนี้เอง ที่อัลมิตราอยากนำมาถ่ายทอดให้หลาย ๆ ท่านทราบถึงเจตนารมณ์เช่นกัน
    
     เอกเจ็ดโทสี่  วางที่หัวใจ  ... 
    ได้รับเกียรติ์จากผู้ทรงคุณวุฒิ เป็นผู้เขียนคำนิยม..
    คุณเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ กวีซีไรท์แห่งรัตนโกสินทร์ 
    คุณวันฉัตร ผดุงรัตน์  เป็นคนก่อตั้งพันทิป
    คุณสรยุทธ สุทัศนะจินดา กรรมกรข่าวคนเก่ง  
    
    เอกเจ็ดโทสี่สร้าง...............ศรัทธา
    บานผลิจากอุรา..................ก่อเกื้อ
    มุ่งมาดปรารถนา................อนุรักษ์
    โคลงสี่มิให้เรื้อ...................ร่อยแล้วเลือนลาง
    
    วางหนังสือนอบน้อม...........โฆษณา
    ทุกเล่มท่านซื้อหา................พ่วงให้
    อีกสองเล่มแถมมา..............เผื่อแผ่
    ห้องสมุดของน้องได้............รับด้วยพร้อมกัน
    
    จากคุณ : อังศนา  - [ 10 ก.ย. 47 23:09:23 ] 
    
    http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P3006995/P3006995.html
    
    
    ขอบคุณ สหายแห่งห้องกวีการเมือง ที่สร้างสรรค์สิ่งที่ดีต่อสังคม
    ขอบคุณ เพื่อนสมาชิกบ้านกลอนไทยทุกท่าน สำหรับมิตรไมตรีที่ดีตลอดมา
    
    มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
    
    
  • จอมมารฯ

    15 กันยายน 2547 09:56 น. - comment id 331790

    
    เขียน.....ข่าวคราวฝากให้............คนฟัง
    โคลง.....สี่หนังสือดัง....................กล่าวไว้
    จรรโลง..อักขรอลัง-.....................การเสน่ห์
    ศิลป์......ส่งสู่น้องให้....................สืบสร้างวรรณศิลป์๚
    
    
    ตราบ.....นี้ขอแม่เอื้อย.................อิ่มบุญ
    ดิน........ทุกก้อนจงหนุน..............เนื่องเจ้า
    สิ้น........ทุกข์สุขค้ำจุน..................ใจแม่
    สูญ........ซึ่งความโศกเศร้า..........เปี่ยมด้วยบารมี ๚ะ๛ 
    
    
  • กุ้งหนามแดง

    15 กันยายน 2547 11:37 น. - comment id 331836

    เขียน..หัดจัดแต่งถ้อย.....ร้อยคำ
    โคลง..เคลงบางลำนำ.......คว่ำคว้า
    จรร..โลงหรือว่าขำ...........แอบค่อน
    ศิลป์..ส่งมิให้ล้า...............มุ่งหน้าต่อไป
    
    ตราบ..กายยังบ่สิ้น...........เรี่ยวแรง
    ดิน..ย่อมยังแอบแฝง.......แร่ล้น
    สิ้น..ฟ้าอุ่นโอบแสง...........จึ่งว่าง
    สูญ..วิญญ์จึงสิ้นด้น.........พ่ายให้สังขาร..
    
    ของเราเขียนไม่ครบเอกเจ็ด โทสี่ น่ะจ๊ะ..ขออภัยตรงนี้จ๊ะ..
    
    ..
  • แก้วประเสริฐ

    15 กันยายน 2547 11:38 น. - comment id 331839

    จ๊ะแล้วจะเข้าไปอ่านและอุดหนุนสักคนนะ
    
                             แก้วประเสริฐ.
  • พฤหัส กฤษชยรักษ์

    15 กันยายน 2547 12:31 น. - comment id 331853

    ได้ความรู้แล้วยังเผื่อแผ่ให้น้อง ๆ อีกสองโรงเรียน ดีจังครับโครงการนี้
  • ใยไหม

    15 กันยายน 2547 12:50 น. - comment id 331863

    ๏เอกเจ็ดโทสี่พร้อม...................เดินตาม
    ด้วยค่าอันงดงาม.......................ซ่อนไว้
    เคยเหน็ดเหนื่อยด้วยความ......เติมแต่ง  โคลงเฮย
    ด้วยดั่งโดนขีดไซร้.....................จึ่งต้องลี้หาย๚๛
    
    
  • ใยไหม

    15 กันยายน 2547 13:08 น. - comment id 331871

    ๏แรกเขียนโคลงจึ่งล้น..................ขัดเขิน
    เขียนไม่พร้อมเพลิดเพลิน.............สุขแล้
    จึงขาดจิตจำเริญ.............................ให้อยาก   ต่อเฮย
    เพียงแค่ก็ยากแท้..........................แต่งแต้มวรรณศิลป์๚๛
    
    ***ใยไหมเป็นคนหนึ่งล่ะที่พยามหัดแต่งโคลง(น๊าน..นาน)..  หนังสือนี้จะเป็นแนวทางที่ดี  เป็นประโยชน์ต่อคนรุ่นหลัง  เพื่อสืบสร้างศิลป์ของชาติไทยเอาไว้  แถมได้ทำบุญด้วย  แล้วท่านจะรู้ว่าเอกลักษณ์ไทยงดงามแค่ไหน  หุหุหุ...
    
  • ใยไหม

    15 กันยายน 2547 13:11 น. - comment id 331872

    ****มาแก้นะที่รัก  ไม่ใช่มาปั่น
    
    ๏แรกเขียนโคลงจึ่งล้น..................ขัดเขิน
    เขียนไม่พร้อมเพลิดเพลิน.............สุขแล้
    จึงขาดจิตจำเริญ.............................ให้อยาก   ต่อเฮย
    แค่คิดยากก็แท้..........................แต่งแต้มวรรณศิลป์๚๛
    
    ***ใยไหมเป็นคนหนึ่งล่ะที่พยามหัดแต่งโคลง(น๊าน..นาน)..  หนังสือนี้จะเป็นแนวทางที่ดี  เป็นประโยชน์ต่อคนรุ่นหลัง  เพื่อสืบสร้างศิลป์ของชาติไทยเอาไว้  แถมได้ทำบุญด้วย  แล้วท่านจะรู้ว่าเอกลักษณ์ไทยงดงามแค่ไหน  หุหุหุ...
  • ใยไหม

    15 กันยายน 2547 13:13 น. - comment id 331873

    ๏แรกเขียนโคลงจึ่งล้น..................ขัดเขิน
    เขียนไม่พร้อมเพลิดเพลิน.............สุขแล้
    จึงขาดจิตจำเริญ.............................ให้อยาก   ต่อเฮย
    แค่คิดก็ยากแท้..........................แต่งแต้มวรรณศิลป์๚๛
    
    อ๊าย  อาย  วุ๊ย!!!
  • อัลมิตรา

    15 กันยายน 2547 14:03 น. - comment id 331896

    
    ท่านจอมมาร ฯ .. ยินดีอย่างยิ่งที่ท่านมาเยือน :)
    
    ..๏  หนึ่งครูเรานบน้อม .........เดินตาม
    หนึ่งเสกสร้างงานงาม.............สื่อคล้าย
    หนึ่งฉกาจภิเปรยความ..........การข่าว
    หนึ่งศิษย์เฉกลิงละม้าย..........ซาบซึ้งคำโคลง
    
    ..๏  หนังสือประหนึ่งไต้...........ส่องทาง
    เงามืดที่อำพราง.....................แจ่มได้
    ปัญญาเคยเขลาลาง................แปรเปลี่ยน
    เทียบปราชญ์ฉลาดใกล้..........เนื่องด้วยในคุณ ๚ะ๛
    
    คุณกุ้งหนามแดง ..
    
    กากากาก่าก้า....................กากา
    กาก่ากากากา....................ก่าก้า
    กากาก่ากากา....................กาก่า
    กาก่ากากาก้า....................ก่าก้ากากา 
    
    ..๏ อรรถรสเรียงรสร้อย......นัยงาม
    ถูก-ผิดใช่มากความ............เจตน์นี้
    พากเพียรชั่วคืนยาม...........ปราดเปรื่อง
    เทียบเท่าปราชญ์บ่งชี้.........ร่ายล้ำคำโคลง ๚ะ๛
    
    คุณแก้วประเสริฐ .. ขอบคุณมากนะคะ อัลมิตราก็อุดหนุนไปแล้วเช่นกันค่ะ ได้ทำกุศลร่วมกัน :)
    
    คุณพฤหัส .. ค่ะ เจตนารมณ์ของเพื่อนๆที่นั่นดีจังค่ะ ความจริงแล้วอัลมิตราไม่ใช่ว่าจะซื้อหรืออุดหนุนหนังสือทุกเล่มที่เห็นในเวปบอร์ด ตรงนี้อัลมิตรามองไปยังภาพรวมด้วยค่ะ ว่าสิ่งที่เป็นผลพลอยได้มีอะไรอีกบ้างค่ะ ซึ่งทั้งนี้ หนังสือโคลง เอกเจ็ดโทสี่  วางที่หัวใจ พอจะมีประโยชน์ต่อสังคมส่วนรวม อัลมิตราจึงเห็นว่าสมควรสนับสนุนพวกเขาค่ะ 
    
    ยัยไหม ... รอให้ยัยไหมเขียนจนถูกใจก่อน แล้วอัลมิตราตอบดีไหมจ๊ะ (ที่รัก..ของคนอื่น)
    
    
  • อังศนา

    15 กันยายน 2547 14:38 น. - comment id 331915

    เขียน......แค่หนึ่งบทน้อย........แนบมา
    โคลง.....ที่่่อัลมิตรา...............ฝากแต้ม
    จรรโลง...จิตแจ่มอุรา.............ชาวราชฯ
    ศิลป์......วาดใจยิ้มแย้ม..........ร่วมย้ำวรรณวิถี
    
    ..ด้วยความขอบคุณจากหัวใจ
  • คนเมืองลิง

    15 กันยายน 2547 15:13 น. - comment id 331930

    มันยากน่ะค่ะที่คุณเคยให้ไปศึกษาในเว็บนั้นมันก็ยังไม่เข้าใจไม่รู้เรื่องเอก โท ครุ ลหุ แบบว่าภาษาไทยไม่แข็งแรงน่ะค่ะ กลัวเขียนผิดแบบแผน และเป็นคนใจร้อนด้วยค่ะเลยเขียนงานแนวนี้ไม่ได้ ได้แต่กลอนตลาดแนวเดียว ทั้งที่ใจรักนะคะแต่สมาธิการอ่านมันไม่ค่อยดีเลย
    คงจะหมดปัญญาสำหรับข้าพเจ้าแล้วแน่ๆ
  • อัลมิตรา

    15 กันยายน 2547 16:54 น. - comment id 331978

     คุณอังศนา .. ยินดีมากค่ะ ที่ท่านให้เกียรติ์มาเยือนถึงเรือนถิ่น ขอสนับสนุนด้วยใจจริงเช่นกันค่ะ
    
    สืบ..สวนอาจรู้ได้....................นัยความ
    สาน..ต่ออาจรู้ลาม...................ก่อนกี้
    วรรณ..กรรมบ่งบอกตาม........งามแต่ง
    ศิลป์..ไทยเอกลักษณ์ชี้............กู่ก้องเกียรติ์สยาม ฯ
    
      คุณคนเมืองลิง .. 
    
    เมื่อประมาณสองปีเศษ หากเวลาย้อนอ่านงานเขียนของอัลมิตรา 
    จะเห็นได้ว่า...เขียนผิดมากกว่าเขียนถูก 
    อัลมิตราก็ยังขำตัวเองเลยว่า เขียนได้อย่างไรกัน
    แม้ทุกวันนี้.. ก็ยังมีข้อผิดพลาดอยู่บ้าง และพร้อมเสมอที่จะปรับปรุงแก้ไข 
    
    อันที่จริงแล้ว อัลมิตราอาจจะมีวิญญาณขบถสิงอยู่ในหัวใจ
    คืองานบางชิ้น อัลมิตราเขียนแบบที่ว่า ขอแค่มีความสุขกับการที่ได้เขียนก็พอ
    จึงไม่ได้พิถีพิถันมากนัก และงานส่วนใหญ่เป็นเช่นนั้นเสียด้วย
    ทำให้งานหลายชิ้นของอัลมิตราไม่ได้มาตรฐานที่ดี 
    ซึ่งก็ไม่อยากที่จะแนะนำให้ใครเรียนรู้แบบผิดๆ ถูกๆ จากงานเขียนของอัลมิตรา
    เพราะอาจจะก่อให้เกิดผลเสียกับคนที่เรียนรู้ได้ในภายหลัง
    อัลมิตราเป็นห่วงเรื่องนี้มากกว่าค่ะ 
    แต่สิ่งที่อัลมิตราพอทำได้ก็คือ แนะนำให้เรียนรู้กับท่านที่เป็นผู้รู้ (จริง) 
    อาจจะมีหลายท่าน ณ ที่นี้ ที่สามารถเป็นครูให้คุณได้ในเบื้องต้น
    อย่างไรก็ตามขอถ้าคุณตั้งใจ ทุกอย่างก็ถือว่าก้าวไปกว่าครึ่งแล้วค่ะ
    
    มีเพียงไม่กี่คน..ที่ให้โอกาสแก่คนที่ใคร่เรียนรู้ ได้เรียนรู้และฝึกหัด 
    โดยที่มีครูตรวจงานและแนะนำให้คำปรึกษา
    ซึ่งทุกชิ้นงานที่เขียน อย่ากังวลว่า ครูจะนึกรังเกียจในความไม่รู้ของเรา
    เพราะว่า ..
    ไม่ใช่ว่าครูจะมองทุกคนอยู่ในมาตรฐานระดับเดียวกับครู (คือผู้ที่ช่ำชองในระดับหนึ่ง)
    ครูจะวิเคราะห์ในแต่ละฐานบุคคลไป จากนั้นจึงมีพัฒนาการไปเรื่อย ๆ
    ทั้งนี้ครูก็ไม่ได้สิ่งใดตอบแทน นอกจากความปลาบปลื้มใจ ที่ยังมีคนสืบสานวรรณศิลป์
    และครูคนที่อัลมิตรากล่าวถึงก็คือ ครูไหวใจร้าย .. ค่ะ
    
    อย่าเพิ่งท้อนะคะ คุณคนเมืองลิง สิ่งที่คุณกล่าวมา..
    .. เมื่อก่อนอัลมิตราก็เคยคิดเช่นกันค่ะ 
    คงต้องใช้เวลาพอสมควรที่จะเรียนรู้ ฝึกฝน
    ทั้งนี้คงต้องขึ้นอยู่กับคุณว่า คุณตั้งเป้าหมายระดับไหน
    ขอให้มีความสุขในการที่ได้เขียน  อย่าเขียนโดยที่หัวใจถูกบีบคั้น 
    เพราะจินตนาการต่างๆที่พร้อมจะพรั่งพรูเป็นตัวอักษรออกมา จะเหือดหายไปในทันที...
    
    และสำหรับอัลมิตรา 
    ผู้ที่ไม่มีพื้นความรู้ทางด้านอักษรศาสตร์ 
    มากกว่าเคยเรียนตอนมัธยมในชั่วโมงเรียนภาษาไทย
    อัลมิตราเรียนจบด้านบริหาร 
    ฉนั้น ..การปะติดปะต่อความทรงจำสมัยเรียน ม.ต้น ก็ค่อนข้างใช้เวลานานเหมือนกัน
    กว่ากระทั่งกล้าที่จะเขียนในสิ่งที่ตนเองอยากเขียน โคลง กลอน กาพย์ ฉันท์ ร่าย
    ก็ต้อง เขียนแล้วลบ ลบแล้วเขียน เขียนแล้วทิ้ง เป็นร้อยเป็นพันครั้ง
    
    ไม่มีผู้ใดเขียนได้ถูกต้องตั้งแต่เริ่มก้าวแรก แต่ถ้าไม่มีก้าวแรก ก็จะไม่มีก้าวต่อ ๆ ไป 
    
    
    
    
  • คนเมืองลิง

    15 กันยายน 2547 18:01 น. - comment id 332009

    ขอบคุณค่ะคุณอัลมิตราสำหรับคำแนะนำคุณเขียนจี้ใจดำจริงๆเหมือนเข้าไปนั่งอยู่ในหัวใจของเราเลยนะคะนี่
    เห็นเขาเขียนกันดูเหมือนง่ายแต่ความจริงมันยากค่ะสำคัญคือเอกโท นี่แหละว่าจะหาคำไหนมาลงคงต้องใจรักจริงๆน่ะค่ะ ตอนนี้กลอนแปดยังไปไม่ถึงไหนเลยคงค่อยๆทีละขั้นอย่างที่คุณว่าแหละค่ะ ขอบคุณมากนะคะสำหรับกำลังใจที่คุณแนะนำมาค่ะ
  • ชัยชนะ

    15 กันยายน 2547 21:26 น. - comment id 332114

    เขียน     ลิขิตแต่งแต้ม       จินตนา การแฮ
    โคลง      สี่สุภาพมา             เขี่ยค้น
    จรรโลง เพื่อรักษา               กานท์เก่า
    ศิลป์     สื่อความงามล้น        แจ่มแจ้งแทงใจ
    
    หนังสือน่าสนใจดี ถ้าว่างจะลองเข้าไปดู หวังว่าคงไม่หมดก่อนนะครับ
    
  • เมกกะ

    15 กันยายน 2547 23:38 น. - comment id 332198

    ไม่มีผู้ใดเขียนได้ถูกต้องตั้งแต่เริ่มก้าวแรก แต่ถ้าไม่มีก้าวแรก ก็จะไม่มีก้าวต่อ ๆ ไป
    ขอสนับสนุนคำนี้ครับ
    
    อิ_อิ ขอเป็นคนอ่านที่ดีก็แล้วกันครับพี่
    น่างอ่านไป เกาหัวแกร๊ก ๆ ไป  จิ๊จิ๊
    
  • รมย์ บุริน

    16 กันยายน 2547 00:01 น. - comment id 332216

    ...เอกเจ็ดโทสี่ วางที่หัวใจ...
    
    
    เอก ลักษณ์แห่งรากแก้ว...........วรรณศิลป์
    เจ็ด เอกราวไพลิน....................ผ่องแล้
    โท อีกสี่ดั่งอินทร์......................วิเชียรอ่า
    สี่ สุภาพกนกแท้.......................เอกเนื้อนพวรรณ
    
    วาง มณีแห่งฟ้า........................ค่าแสน
    ที่ นพวรรณแหวน.....................วิศิษฏ์ช้อย
    หัว ธำมรงค์แทน......................ประพิณภัพ
    ใจ ดื่มทิพย์รจน์ร้อย..................ด่ำเรื้องรสโคลง
    
    
    
    
  • ค้างคาวคืนคอน(ใบบอนแก้ว)

    16 กันยายน 2547 00:40 น. - comment id 332246

    ....เอกลักษณ์บ่งชี้....ชัดจัง
    โทสี่เอกเจ็ดฝัง........ใส่ถ้อย
    โคลงเขาเล่นกำลัง...แถมขู่
    จะแย่เอามิน้อย.......เมื่อด้อยปฏิภาณ
    
    ...................สวัสดีครับ....................
  • รมย์ บุริน

    16 กันยายน 2547 03:14 น. - comment id 332289

    ...คำเธียร...
    
    
    o  คำเธียรคล้ายเทียนส่อง.....ตามครรลองให้ท่องตาม
    เห็นแบบอย่าแปลบขาม........จงกัดกรามลองตามดู
    ฝีมือคือรอยเท้า....................ฝีเท้าก้าวเข้าหาครู
    สองตาประสานหู...................สำเหนียกอยู่จนรู้จริง
    สถิตย์ประชิดปราชญ์.............สละขลาดฉลาดขาน
    ผงาดและอาจหาญ.................ปณิธานสราญชน
    ยงชาติพระศาสนา..................ทะนุมหาพระภูวดล
    กล่าวศรีวจีกุศล.....................จริยตนวิมลวิไล
    ฝึกฝนมธุรศัพท์.....................และสดับวิธีไหว
    เสียงกลอนปะทะหทัย............ดุจลมชโลมกาย
    หลั่งไหลพิไลพจี....................พจนนี้ประหนึ่งสาย
    ชลใสแชล่มสบาย.................เพราะมนนนท์นิพนธ์งาม
    
    + + + + + + + + + +
    
    สวัสดีครับคุณอัลมิตรา
    
    ไม่ได้มาแปะที่บ้านคุณอัลฯ นานมากเลยครับ พอดีฟอร์แมตฮาร์ดไดรว์
    ที่เคยแปะไม่ได้ก็แปะได้... เอาของเล่นมาฝากคุณอัลฯครับ ที่จริงเป็น
    ยานี ๑๑ ทั้งหมด คือเป็นยานีแบบมีและไม่มีลูกเก็บครับ แบบมีลูกเก็บ
    ก็ใส่ลูกเล่นเข้าไปนิดหน่อยพอให้น่าสนใจกล่าวคือ
    
    บทที่ ๓ เป็นอุเปนทรวิเชียรฉันท์ ๑๑
    บทที่ ๔ เป็นสดายุตาฉันท์ ๑๔ ที่คุณสดายุคิดขึ้นมา
    บทที่ ๕ เป็นวสันตดิลกฉันท์ประยุกต์โดยตัดคำที่ ๓ และ ๔ ออก
    บทที่ ๖ เป็นรมยฉันท์ ๑๓ ที่ต่อยอดมาจากสดายุตาฉันท์ ๑๔
    
    
    รมย์ บุริน
    
    
    หมายเหตุ
    
    สดายุตาฉันท์ ๑๔ ปรากฏครั้งแรกที่นี่
    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2949226/W2949226.html#84
    
    รมยฉันท์ ๑๓ ตามต่อยอดสดายุตาฉันท์ ๑๔ ที่กระทู้เดียวกัน
    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2949226/W2949226.html#89
  • รมย์ บุริน

    16 กันยายน 2547 06:45 น. - comment id 332298

    กลับมาอ่านอีกทีเห็นมีที่ผิด... ^__^
    
    บรรทัดที่สี่ วรรคท้าย
    
    สำเหนียกอยู่จนรู้จริง
    
    ต้องเป็น
    
    สำเหนียกอยู่จนรู้ฉาน
    
    ขอรับ
    
    
    
    
  • บินศตรู

    16 กันยายน 2547 09:54 น. - comment id 332389

    เอกเจ็ดโทสี่สร้าง       ผังโคลง
    สร้างรูปกำหนดโยง     เร่งรู้
    บังคับไม่ให้โกง          ผิดแก่น   นาแม่
    ถือกฎให้เรียนรู้           ถูกต้อง    ตรงหนอ
    
    
    
  • อัลมิตรา

    16 กันยายน 2547 10:19 น. - comment id 332398

    คุณคนเมืองลิง .. อัลมิตราจะเป็นกำลังใจให้นะคะ และถ้าหากมีสิ่งใดที่อัลมิตราพอจะช่วยเหลือได้ ขอให้บอกนะคะ ยินดีอย่างยิ่งค่ะ
    
    คุณชัยชนะ ..  ขอบคุณมากค่ะ :) อัลมิตราคิดอยู่ในใจแล้วว่า คุณจะสนใจค่ะ เพราะจำได้ว่าคุณเคยบอกว่าสนใจเรื่องโคลง
    
    คุณเมกกะ .. ค่ะ ใครใคร่เขียน...เขียน   ใครใคร่อ่าน...อ่าน ถ้าไม่มีใครอ่าน คนเขียนก็คงไม่รู้จะเขียนให้ใครอ่านสิคะ นอกจากตัวเองเท่านั้น
    
    สหายรมย์ .. รู้สึกยินดีมากค่ะ ที่ได้เจอคุณอีกครั้ง  และรู้สึกขอบคุณอย่างยิ่งที่คุณนำร้อยกรองที่งดงามมาฝากมากมาย
    งดงามมากค่ะ สดายุตาฉันท์ เห็นแล้วค่ะ ว่าพี่ชายประดิษฐ์ขึ้นมาใหม่
    และเช่นกัน รมยฉันท์ก็งดงามเช่นกัน  
    อัลมิตราเคยประดิษฐ์ฉันท์อยู่เหมือนกันหนนึง อาจจะไม่งดงามเท่าและไม่ก็ได้ต่อยอดเขียนต่อเลย คงต้องไปขุดหาในกรุก่อน (จำชื่อไม่ได้อีกต่างหาก..เฮ้อ !! ) แต่พอจะมีของฝากมาให้คุณรมย์เช่นกันนะคะ เป็นกมลฉันท์สมานกลอน
    
    กมลฉันท์ 
    
    ..๏ อภินันท์ประพันธ์อรรจน์.......วิทวัสประศาสตร์กานท์
    สุวิจิตรประสิทธิ์สาส์น..................จิรกาลบุราณมา
    อนุชนนิพนธ์หมาย....................จรลายอวิชชา
    และขยันจะสรรหา.....................กติกากวีเพรง ฯ
    
    ..๏ ขณะร่ายขยายความ..............อภิรามฉมำเคร่ง
    มธุรสสบถเผง............................สิเชลงเลบงฉันท์
    ศิรกรานมิรั้นครู.......................มุนิผู้วิทูธัญ
    ศุจิจิตรลิขิตนั้น.........................สิริพลันชวาลเทอญ ฯ  
    
    กมลฉันท์สมานกลอน ๘
    
    ..๏ อภินันท์ประพันธ์อรรจน์สรรเสริญ.......และกล่าวเกริ่นร่ายเรียงเผดียงขาน
    ซึ่งมวลพิชญ์วิทวัสประศาสตร์กานท์..........ประสิทธิ์สาส์นสุวิจิตรลิขิตฉันท์
    จิรกาลบุราณมาวิชาล้น............................อนุชนนิพนธ์หมายคลายโมหันต์
    จรลายอวิชชาวิสามัญ...............................และขยันจะสรรหาภาษารจน์ ฯ
    
    ..๏ กติกากวีเพรงเกรงกลับกลาย............ขณะร่ายขยายความตามเกณฑ์กฎ
    อภิรามฉมำเคร่งเชวงพจน์.....................มธุรสสบถเผงสิเชลง
    เลบงฉันท์ศิรกรานมิรั้นครู.....................มุนิผู้วิทูธัญท่านกล้าเก่ง
    ศุจิจิตรลิขิตนั้นพลันวังเวง......................อย่าข่มเหงสิริพลันชวาลเทอญ ๚ะ๛  
    
    คุณค้างคาวคืนคอน .. อัลมิตราทำตามความประสงค์ของคุณแล้วนะคะ ไว้จะให้ต้นทางจัดส่งไปปลายทางเลยค่ะ และต้องขอขอบคุณมากค่ะ ที่ร่วมกันจรรโลงโคลงและร่วมทำบุญด้วยกันค่ะ
    
    คุณบินศตรู .. :) ขอบคุณมากค่ะ ที่วางโคลงงามมาร่วมค่ะ
    
    
  • tiki

    17 กันยายน 2547 11:51 น. - comment id 333128

    มาอ่านช้าหน่อยไม่ว่ากันนะคะ
  • อัลมิตรา

    17 กันยายน 2547 13:11 น. - comment id 333195

    ขอบคุณค่ะ คุณทิกิ
  • ใยไหม

    17 กันยายน 2547 23:02 น. - comment id 333541

    ไม่ค่อยถนัดเลย  เขียนโคลงให้ถูกใจอัลมิตราเนี่ย  ....เขียนโคลงให้ได้เรื่องนี่ก็ไม่เห็นได้เรื่องซักที  แหะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
  • อัลมิตรา

    19 กันยายน 2547 21:38 น. - comment id 334478

    ยัยไหม .. :) เขียนให้ถูกใจยัยไหมก่อนสิ ถ้ายัยไหมถูกใจแล้ว อัลมิตราก็ยินดีด้วยค่ะ 
    
    
  • ฟา

    23 กันยายน 2547 13:25 น. - comment id 336667

    ชอบอ่านชอบถอด...
    
    ถอดโคลงค่ะ ^__^

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน