แม้เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าตาสว่าง มองรอบข้างมืดมิดจิตประหวั่น เพื่อนพี่ชายรายรอบเป็นขอบชั้น ใจยังสั่นรู้สึกเสียวเปล่าเปลี่ยวนอน เห็นรพินทร์ผินหน้าฝ่าความมืด ดารินยืดตัวยืนฝืนลุกก่อน เดินเข้าทางข้างหลังหยุดบังซ้อน จอมพรานถอนใจพลันหันหน้ามา ดึกแล้วหนามาทำไมไม่น่าตื่น ใยมายืนเย้ยจันทร์ขยันนักหนา อากาศเย็นเห็นไหมใช่ควรมา ถึงจันทราสวยแจ่มแฉล้มมอง ถ้างั้นรอขอตัวกลัวหรือไม่ รับนี่ไปมะลิป่ามาสนอง กลิ่นหอมหวนยวนใจชวนใฝ่ปอง แด่นวลน้องดารินอย่าหมิ่นพราน เพชรพระอุมา ตอนไพรมหากาฬ เล่ม 3 บท 26 10 กันยายน 2547
นกตะวัน 11 ก.ย. 2547 00:05 น. - ID 61012 
470
4
0
11 กันยายน 2547 00:22 น. - comment id 328792
เฮ้อ .. พระเอกแห่งหนองน้ำแห้ง .. อยากจะเอาดุ้นฟื่นเขวี้ยงหัวจัง เก๊ก ก็เท่านั้น แงซายน่ารักกว่าแยะเลยค่ะ .. 555
11 กันยายน 2547 09:47 น. - comment id 328909
บรรยายได้เห็นภาพที่ชัดเจนมากค่ะ..เยี่ยม.. สวัสดีนะคะ
11 กันยายน 2547 14:27 น. - comment id 329075
กลอนถ่ายทอดอารมณ์ออกมา ได้อย่างอบอุ่นเลยครับ ผู้ชาย ไม่จำเป็นต้องใ้ช้่คำหวานมาพูด ให้คนที่ตัวเองรักได้รู้ครับ๚ะ๛ size>
11 กันยายน 2547 14:54 น. - comment id 329101
เพราะดีค่ะ .. มาอ่านเก็บอารมณ์ของบทกลอน .. จับใจความได้..แต่ไม่เข้าใจทั้งหมด .. เพราะไม่เคยอ่านเพชรพระอุมาเลยค่ะ .. ชื่นชมนะคะ .. มีผลงานเยอะจริง ๆ .. .................
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
