สยามบุรี

นกตะวัน

ก่อนถึงทางแยกไปอำเภอบ่อพลอย เราเลี้ยวซ้าย แล้วเลี้ยวขวา ผ่านป่าละเมาะที่ค่อนข้างร้อนและแห้งแล้ง ต้นไม้แต่ละต้นค่อนข้างเล็ก เตี้ย และแคระแกร็น แลเห็นเทือกเขาสูงสลับซับซ้อนไกลออกไปอยู่แทบรอบข้าง แล้วเลี้ยวซ้ายอีกครั้งจนกระทั่งมาถึง สยามบุรี รีสอร์ท ด้านหน้ามีลานจอดรถที่มีลักษณะคล้ายกับเพนียดคล้องช้าง ถ้าหากไม่มีป้ายบอกชื่อรีสอร์ทไว้ เราคงคลำหากันอีกนาน เพราะไม่มีสิ่งใดเป็นที่สังเกต ทั้งยังนึกว่าเป็นเพนียดคล้องช้างเสียด้วยซ้ำ
จากเมืองกาญจน์ผ่านมาสิบห้านาที			
สยามบุรีเราถึงทึ่งจริงหนา
ด้านหน้าเห็นเป็นเพนียดเฉียดสายตา			
แต่ทว่าที่จอดรถงดงามดี
แล่นเลยไปในรีสอร์ทแลคอดแคบ			
ท้ายจดแนบลำน้ำล้ำพฤกษี
บ้านไม้สักพักผ่อนค่อนข้างดี				
สไตล์สีดูสวยช่วยศรัทธา
มองทางซ้ายคล้ายป่ามาเป็นสวน			
แลไปล้วนต้นสักสูงนักหนา		
ทางขวาเห็นเด่นโล่งโปร่งสายตา			
คงพึ่งมาปลูกไม้ใส่สวนกัน	
อากาศดีมีลมโชยข่มบ้าง			
ใยอ้างว้างสิ่งอำนวยช่วยหฤหรรษ์
เห็นแต่บ้านผ่านมาน่าพักพลัน		
สิ่งอื่นนั้นนอกสายตาไม่พาเพลิน
สมเกียรติขับรถเลยไปหน่อย แล้วเลี้ยวซ้ายแล่นไปตามถนนดินภายในอาณาบริเวณของรีสอร์ท แล่นมาจอดที่ลานจอดรถภายใต้ร่มเงาของต้นไม้ใหญ่ รีสอร์ทแห่งนี้ไม่สวยเท่าไรนัก อาณาบริเวณเป็นพื้นที่แคบยาวจากถนนเข้าไปจนจดแม่น้ำ และพึ่งนำพรรณไม้ต่างๆมาปลูกประดับไว้ตามริมทางเดิน ทางด้านขวายังคงเป็นพื้นดินโล่งที่อยู่ในระหว่างการพัฒนา คงต้องรอให้มีการปลูกประดับพรรณไม้กันจนเต็มพื้นที่และเจริญงอกงามดีจนสมบูรณ์เสียก่อน
ประชุมเชิงปฏิบัติงาน ริมแม่น้ำแควใหญ่ 3
4 กันยายน 2547