กาญจนบุรี

นกตะวัน

เวลา 08.00 น. รถตู้คันหนึ่งแล่นมาจอดที่ป้ายรถเมล์ก่อนถึงทางเข้าถนนพุทธมณฑล สาย 3 ผมรีบขึ้นรถตู้พร้อมด้วยเป้เสื้อผ้า แล้วทักทายทุกคนที่นั่งอยู่ในรถคันนั้น ซึ่งมีนายกสมเกียรติ (โชเฟอร์) อดีตนายกสันทนา อุปนายกรุ่งโรจน์ พี่นพรัตน์จากกรมอุทยานฯ เจ้าไก่ และนายตั๊ก เราเดินทางต่อไปตามทางหลวงหมายเลข 338 ออกถนนเพชรเกษม แล้วมุ่งตะวันตกไปตามทางหลวงหมายเลข 323 ผ่านบ้านโป่ง ท่ามะกา ท่าม่วง จนกระทั่งมาถึงกาญจนบุรี
แม้ลาร้างห่างไกลไปเสียนาน			
แต่เมืองกาญจน์ยังก้องเชิญท่องเสมอ
ยังเตือนย้ำจำได้ไม่ลืมเธอ			
หลงพร่ำเพ้อสะพานย่านรถไฟ
แควน้อยใหญ่ไหลพ่านผ่านตัวเมือง		
เคยลือเลื่องลำน้ำสวยล้ำใส
หาดทรายแนบแอบข้างเป็นทางไกล		
ยี่สกไหวว่ายแหวกแทรกธารา
เอราวัณสรรค์ไหลน้ำใสขาว			
ไทรโยคพราวแทรกไพรหลั่งไหลบ่า
เกริงกระเวียเพลียกันดั้นไขว่คว้า		
ห้วยขมิ้นท้าคนไทยไปเยือนชม
สงครามพม่าลาดหญ้าย้ำจำตรึงติด		
ไทยพิชิตมีชัยได้สุขสม
ถึงลืมผ่านกาญจนบุรีนี้นานนม		
คงชื่นชมทุกครั้งยังไม่ลืม
นับตั้งแต่เขตห้ามล่าสัตว์ป่าบึงเกริงกระเวียและหนองน้ำซับในอำเภอทองผาภูมิเปลี่ยนไปเป็นส่วนหนึ่งของอุทยานแห่งชาติเขาแหลม แล้วกลายสภาพไปเป็นป่าเสื่อมโทรมจนมิใช่แหล่งดูนกที่ดีอีกต่อไป ผมมิเคยย่างเหยียบมาที่เมืองกาญจน์อีกเลย เพราะไม่มีแหล่งดูนกที่ไหนที่น่าประทับใจในจังหวัดนี้อีกแล้ว ยกเว้นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวรในอำเภอสังขละบุรีเท่านั้นที่ยังคงเป็นแหล่งดูนกที่ดี แต่ผมยังไม่มีโอกาสเดินทางไปดูนกที่นี่สักที
ประชุมเชิงปฏิบัติการ ริมแม่น้ำแควใหญ่ (1)
4 กันยายน 2547