แม้เธอเป็นเช่นดอกหญ้าราคาน้อย คุณค่าด้อยไม่เด่นเช่นไม้อื่น ไร้สีสันอันใดอยู่ใกล้พื้น กลิ่นหอมรื่นเช่นไรไม่เคยมี แต่ยามลมข่มพัดสะบัดไหว ช่อเอนไกวแกว่งพลิ้วดั่งริ้วสี ด้วยแสงทองส่องสบกระทบดี สวยเต็มที่ทั้งช่อลออตา ฉันหลงมองจ้องดูอยู่ไม่ห่าง ยามอ้างว้างว้าเหว่ร่อนเร่หา มองเธอแกว่งแข่งลมโชยถ่มมา สุขนักหนาหนอเราเลิกเหงาพลัน หากปลูกไว้ในสวนชวนหลงใหล เมื่อดอกไกวแกว่งโอนโยนเอียงหัน ต้องแสงแดดแผดเผาเร้าทั้งวัน สร้างสวนฉันเฉิดฉายประกายทอง แด่ คุณผู้หญิงไร้เงา เจ้าของบทกวี ดอกหญ้า 3 กันยายน 2547
นกตะวัน 4 ก.ย. 2547 06:12 น. - ID 60374 
501
2
0
4 กันยายน 2547 06:24 น. - comment id 323624
แต่งตอบออกมาได้อย่างงดงาม ด้วย...เนื้อความที่น่าประทับใจ ๚ะ๛ size>
4 กันยายน 2547 11:54 น. - comment id 323715
อืมม แต่งกลอนให้กำลังใจดีนะคะ .. คุณผู้หญิงไร้เงาเธอมาอ่านคงดีใจ .. .......................
4 กันยายน 2547 18:06 น. - comment id 324014
คุณค่าในตัวตน นั้นยิ่งใหญ่ จะทับถม ให้น้อยใจไปใย เพื่อนเอย
4 กันยายน 2547 19:02 น. - comment id 324036
แต่งตอบได้ดีมากเลยค่ะ.......^_^
15 กันยายน 2547 12:42 น. - comment id 331858
คุณแต่งได้ดีทุกงานค่ะ อยากทำให้ได้อย่างนั้นบ้าง แต่ไม่เคยทำได้ ยังไงก็ขอฝากตัวด้วยนะค่ะ อยากได้บทกลอนที่แต่งให้บ้างค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
