สงครามวานร

นกตะวัน


เจ้าลิงร้ายตระกายคว้าดารินเผลอ		
ไชยยันต์เจอกระทุ้งหน้าถลาหล่น
อีกตัวฟัดกัดเข้าหัวเขาซ้น			
เขาดึงหล่นทะลวงย่ำซ้ำบาทา
ดารินพลาดมาดร้ายหายอีกครั้ง		
วานรคลั่งค่อยไต่เข้าใส่ฝ่า		
รพินทร์เห็นเต้นไหวใยเธอช้า			
ปืนพกมาหมดสภาพกำราบมัน
พอเสียงปืนครืนดังจากฝั่งซ้าย		
ลิงโหนตายตกกระแทกแหลกหน้าหัน
แงซายช่วยด้วยไรเฟิลเพลินยิงทัน		
แล้วเลี่ยงหันยิงสังหารผลาญมากมาย
แต่ลูกหาบกำราบหลังเกวียนบังอยู่		
สุดต้านทู้ทนยิงลิงมากหลาย
เชษฐาหันลั่นกระสุนหนุนเสี่ยงตาย		
ล้มลิงร้ายลดฮวบทรุดยวบลง
เพชรพระอุมา ตอนไพรมหากาฬ 
เล่ม 3 บท 22
2 กันยายน 2547				
comments powered by Disqus
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    3 กันยายน 2547 07:03 น. - comment id 322623

    มาอ่านเป็นกำลังใจให้ครับ
    
    
    เขียนได้น่าอ่านจังเลย
    
    
  • Robert TingNongNoi

    3 กันยายน 2547 08:35 น. - comment id 322660

     
    เขียนได้ตื่นเต้นมากครับ 
    กระชับใน...อารมณ์้ครียด ๚ะ๛
    
    size> 
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    3 กันยายน 2547 12:18 น. - comment id 322868

    ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งอีกนะค่ะ เรื่องนี้ผู้หญิงไร้เงาชอบเป็นพิเศษค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน