แม้จากไปไกลลับไม่กลับแล้ว ยังคงแว่วเสียงเธอพร่ำเพ้อหา เห็นหน้าหมองนองช้ำฉ่ำน้ำตา ใจผวาเกือบเผลอละเมอครวญ ฉันยังจำคำถ้อยเธอคอยเรียก เคยสำเหนียกเสียงใสให้คิดหวน ทุกถ้อยคำจำได้ใคร่ทบทวน คำพูดล้วนลืมยากจากปากเธอ มองทุกภาพฉาบไล้อาบไออุ่น เธอเกื้อหนุนเนิ่นนานหวานเสมอ ทั้งเหตุการณ์สถานที่มีตัวเธอ ยังหลงเพ้อเพลินคิดตามติดดู โต๊ะตัวเก่าเราสองนั่งมองกัน ร้านข้าวนั้นน่านั่งยังจำอยู่ สิ่งของใดให้มาเธอน่ารู้ ฉันคงอยู่ในความหลังยังไม่ลืม แด่คุณ Completely เจ้าของบทกวี ยังซึ้ง ... แม้เธอลา 1 กันยายน 2547
นกตะวัน 2 ก.ย. 2547 05:53 น. - ID 60197 
486
4
0
2 กันยายน 2547 07:14 น. - comment id 321610
มาอ่านเป็นกำลังใจให้อ่ะครับ
2 กันยายน 2547 08:38 น. - comment id 321625
งามมากครับกับอารมณ์หวล ที่ใช้ภาษาเ้หงา....มาบรรยาย ทำได้ลึกซึ้งกินใจครับ ๚ะ๛ size>
2 กันยายน 2547 16:16 น. - comment id 322045
พอมาอ่านกลอนทำนองนี้..ต้องหันไปมองว่าของคุณนกตะวันแน่หรือ.. เขียนได้ไพเราะค่ะ. มีหลายรสชาด..ให้ชวนชิม ขอบคุณค่ะ
2 กันยายน 2547 22:41 น. - comment id 322367
แม้จากไปไกลลับไม่กลับแล้ว แต่ยังคงส่องแววการห่วงหา แม้จากไปไกลลับไม่กลับมา แต่อุราฉันหนายังรักเธอ *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
