กรุงรัตนโกสินทร์

นกตะวัน

สมเด็จพระเจ้าตากสินครองราชย์อยู่ได้ 15 ปี ตลอดรัชสมัยของพระองค์ทรงทำศึกสงครามกับประเทศเพื่อนบ้านอยู่เสมอ ครั้นถึงปี พ.ศ. 2325 ทรงเสียพระจริต จนทำให้ประชาราษฎรปั่นป่วนเดือดร้อน จึงถูกจับปลงพระชนม์ด้วยท่อนจันท์ที่ป้อมวิชัยประสิทธิ์ พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกทรงประกาศพระองค์ขึ้นเป็นพระเจ้าแผ่นดินแทน แล้วสถาปนากรุงเทพฯ ขึ้นเป็นเมืองหลวง เรียกกันว่า กรุงรัตนโกสินทร์ 
ตั้งอยู่หว่างกลางเขตประเทศสยาม		
เวียงวังงามชะโงกง้ำลำน้ำใส
เจ้าพระยาคราอ้อมเลี้ยวล้อมไป		
คือกรุงใหญ่รัตนโกสินทร์ถิ่นไทยเรา
ทั้งวัดวาอารามทุกคามเขต			
สร้างพิเศษสวยสง่ากว่าใครเขา
เป็นสมบัติพัสถานนานนมเนา		
เพื่อผองเราร่วมรักษ์ปกปักกัน
ผู้คนคลั่งหลั่งล้นด้นมาสู่			
ชีวิตหรูรุ่งเรืองเมืองสวรรค์
จนเติบใหญ่ไปเกินเจริญพลัน		
กรุงเทพนั้นน่าอยู่คู่ฟ้าดิน
คูสามชั้นคั่นขวางกีดทางกั้น			
แม่น้ำนั้นไหลสนองมองถวิล
เมืองคล้ายเกาะเหมาะสมอุดมดิน		
เพาะปลูกสิ้นทุกส่วนล้วนงอกงาม
เมื่อสิ้นรัชกาลของสมเด็จพระเจ้าตากสิน และพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกขึ้นครองราชย์แทน ปู่ของสุนทรภู่คงมิได้รับราชการต่อในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก แต่คงเดินทางกลับไปตั้งถิ่นฐานอยู่ที่เมืองแกลงตามเดิม และคงได้ผู้หญิงที่เมืองแกลงนั่นเองเป็นภรรยา จนกระทั่งให้กำเนิดบิดาของสุนทรภู่ (ไม่ปรากฏหลักฐานว่าชื่ออะไร)  บิดาของสุนทรภู่จึงน่าจะเป็นชาวเมืองแกลงโดยกำเนิด 
สุนทรภู่ กวีสี่แผ่นดิน
สมัยรัชกาลที่ 1 (2329-2352)
บทที่ 3