ยินถ้อยคำพร่ำบอกเพื่อตอกย้ำ เธอร้อยคำเรียงความตามอักษร ด้วยหวังให้ได้เห็นเป็นกาพย์กลอน ส่อสะท้อนฉันทลักษณ์ประจักษ์มา มิเคยคิดติดใจในงานนั้น เพียงแค่สรรค์เสกไว้ใช้ศึกษา เพื่อผ่อนกายคลายอารมณ์สะสมมา คือคุณค่าของกลอนกล่าวสอนเธอ ฉันเคยอ่านกานท์กลอนอักษรฝัน เมื่อเธอนั้นถ่ายทอดตลอดเสมอ ดุจมาลาภาษาใจสดใสเธอ พรั่งพรูเผลอผลิบานเนิ่นนานทน อยากกล่าวชมสมถ้อยเธอร้อยคำ ให้หวานฉ่ำชื่นใจได้สักหน แต่ฉันเป็นเช่นเศษทุเรศตน ไม่กล้าขนถ้อยคำพร่ำพรรณนา แด่ คุณอัลมิตรา เจ้าของบทกวี เศษกวี 31 สิงหาคม 2547
31 สิงหาคม 2547 16:00 น. - comment id 320146
ไพเราะงดงามมีความหมายครับ ๚ะ๛ size>
31 สิงหาคม 2547 16:29 น. - comment id 320170
เช่นกันครับ แต่งเก่งมากๆเลย
31 สิงหาคม 2547 16:54 น. - comment id 320180
มาฟังคำ ..นกตะวัน.. ครั้นสั่งสอน อันคุณค่าบทกลอนอักษรศิลป์ เพื่อผ่อนกายคลายอารมณ์ที่ขมจินต์ สดับสิ้นขอรับประทับใจ จิตที่เคยอ่อนล้ามานานแล้ว ดั่งลมแผ่วหอบฝนมาดลใส่ เมล็ดพันธุ์แทงหน่อต่อยอดไป ชอุ่มพฤกษ์เขียวใส ณ ไพรวัลย์ ขอบพระคุณที่การุญจุนเจือน้อง ร่วมประคองยึดมือเหมือนถือมั่น ยามพลาดพลั้งก็ปลอบมอบใจพลัน ..ขวัญเอ๋ยขวัญ..จงกล้าอย่าล้าแรง.. แม้เป็นเพียง ..เศษกวี.. ที่ต่ำต้อย ขอเรียงร้อยตอบต่อข้อแถลง จวบสิ้นฟ้าสิ้นภพจบสำแดง จะกล้าแกร่งก้าวไปในเส้นทาง ./ ขอบคุณค่ะ
31 สิงหาคม 2547 18:51 น. - comment id 320260
^_____^
31 สิงหาคม 2547 20:51 น. - comment id 320337
:)
31 สิงหาคม 2547 23:49 น. - comment id 320493
กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆทั้งคู่เลยค่ะ ชื่นชมในผลงานของคุณทั้งสองเสมอนะค่ะ
1 กันยายน 2547 06:35 น. - comment id 320624
สวยงามมากเลยครับ มาให้กำลังใจด้วย... อิ....อิ....