กรุงศรีอยุธยา

นกตะวัน


กลางปี พ.ศ. 2310 ปลายสมัยของสมเด็จพระเจ้าเอกทัศ เมื่อกรุงศรีอยุธยาแพ้สงครามแก่พม่าเป็นครั้งที่ 2 จนล่มสลาย พระยาตากตีฝ่าวงล้อมของพม่า แล้วรวบรวมไพร่พลอพยพลงใต้ไปตั้งมั่นอยู่ในหัวเมืองชายทะเลตะวันออก ปู่ของสุนทรภู่ (สันนิษฐานว่าเป็นคหบดีหรือข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ในกรุงศรีอยุธยา) คงพาญาติพี่น้องรวมทั้งบิดาของสุนทรภู่ซึ่งยังเล็กอยู่อพยพลงมาพร้อมกับพระยาตากด้วย มาตั้งหลักแหล่งอยู่ที่บ้านกร่ำ เมืองแกลง  
อยุธยาครานี้เสียทีพม่า			
มันบุกฝ่าฟันคนตายล้นหลาม
ไทยสิ้นชื่อลือทั่วกลัวทุกคาม			
ใยช่างหยามเหยียบย่ำทำอาดูร
ทั้งวัดวาอาคารทุกย่านถิ่น			
ถูกเผาสิ้นเสียหายทำลายสูญ
แม้เวียงวังหลังไหนไหม้ทวีคูณ		
เศร้าเพิ่มพูนพี่น้องเพื่อนผองกัน
พระยาตากฝากชื่อยึดถือมั่น			
ไพร่พลนั้นนำไปได้ดั่งฝัน	
ถึงเสียกรุงมุ่งใต้ไม่กี่วัน			
สู่เมืองจันท์ไม่นานเชี่ยวชาญดี
ลั่นวาจาพม่านั้นมันศัตรู			
หยามไทยอยู่อยุธยาพร่าศักดิ์ศรี
หากกลับมาคราใหม่ไม่รอรี			
ขอขยี้ฆ่าพม่ามาล้างอาย		
		
ภายหลังจากตั้งตัวอยู่ที่เมืองจันทบุรีและรวบรวมกำลังไพร่พลได้เป็นปึกแผ่นจนมั่นคงแล้ว ปลายปี พ.ศ. 2310 พระยาตากจึงยกทัพกลับขึ้นไปตีพม่าที่ปกครองกรุงศรีอยุธยาได้ที่ค่ายโพธิ์สามต้น ซึ่งนับว่าเป็นการกอบกู้เอกราชของชาติไทยกลับคืนมาได้อีกครั้ง จนกรุงศรีอยุธยากลับคืนมาเป็นของไทยตามเดิม หลังจากนั้นพระยาตากได้จัดการบ้านเมืองให้อยู่ในสภาพปกติ พร้อมทั้งจัดหาที่ประทับให้แก่บรรดาเจ้านายที่ถูกพม่าคุมตัวไว้
สุนทรภู่ กวีสี่แผ่นดิน
สมัยรัชกาลที่ 1 (2329-2352) 
บทที่ 1				
comments powered by Disqus
  • นกตะวัน

    30 สิงหาคม 2547 16:47 น. - comment id 319377

    เพื่อระลึกถึงสุนทรภู่ กวีเอกของไทย ซึ่งเปรียบเสมือนครูกลอนของนกตะวัน จึงขอเขียนเรื่อง สุนทรภู่ กวีสี่แผ่นดิน เพื่อสะท้อนชีวประวัติของท่านมาให้อ่านกัน แต่ไม่รู้เหมือนกันว่า เมื่อไรจึงจะเขียนเสร็จ เพราะคงยาวนานเหลือเกิน แต่น่าจะเขียนจบก่อนวันสุนทรภู่ปีหน้า ขอบคุณทุกคนที่จะติดตามอ่านครับ
    
  • Robert TingNongNoi

    30 สิงหาคม 2547 17:14 น. - comment id 319393

     
    เกล็ดหนึ่งของวรรณกรรม
    ที่บรรจงสรรมาอย่างตั้งใจ 
    จึงทำได้งดงามครับ๚ะ๛ 
    
    size> 
    
  • tiki

    30 สิงหาคม 2547 17:16 น. - comment id 319398

    มาให้กำลังใจเยี่ยมเยือน ขอให้เขียนได้ดีไม่ติดขัดนะคะ
  • namsai

    30 สิงหาคม 2547 18:42 น. - comment id 319453

     
    +++++ กรุงศรียัง..ยังไม่..สิ้นคนดี +++++++
    
    +++++ ใครย่ำยี..ขอสู้สู้..ไม่หนี ++++++
    
    ++++++ จะกอบกู้..กู้ชาติ..ที่ราวี ++++++
    
    +++++ ชีวิตนี้..จะสู้..กู้แผ่นดิน.. +++++++
    
    ++++++++++++++++++++++++++++++
    
    ขอเทิดเกียรติพระยาตาก..
    
    ที่กู้ชาติ..คืนแผ่นดิน..
    
    ให้ลูกให้หลาน.....
    
    ได้มีที่อาศัย..
    
    +++++++++++++++++++++++++++
    
    ^____^
    
    จะรออ่านผลงานกลอน..นะคะ
    
    
  • กอกก

    30 สิงหาคม 2547 21:59 น. - comment id 319612

    ดีใจมากค่ะที่ได้อ่านแต่ตอนแรก..
    จะคอยอ่านงานนะคะ
    สวัสดีค่ะ
    
    
  • ม.ปณิธาน

    31 สิงหาคม 2547 00:15 น. - comment id 319732

    ผมชอบประวัติศาสตร์พอเห็นชื่อเรื่องเลยเข้ามาอ่าน ชื่นชมจริงๆครับที่จะทำเป็นเรื่องยาว ;)
  • ผลิใบสู่วัยกล้า ( ไม่ได้ล๊อกอิน)

    31 สิงหาคม 2547 09:30 น. - comment id 319896

    แวะมาอ่านมาเป็นกำลังใจ
    ไม่ใช่ใครคนกันเอง
     กลอนน่ารักดีนะครับ
    
    
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    31 สิงหาคม 2547 12:42 น. - comment id 320060

    มาขอศึกษาต่ออีกทีค่ะ  ^_^
    ...........................................
    ลี่...ผู้มาเยือน
    .
  • ผู้หญิงไร้เงา

    31 สิงหาคม 2547 21:17 น. - comment id 320366

    ชื่นชมในผลงานคุณเสมอนะคะ  แต่งเก่งจัง แต่งได้ทุกแนวเลย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน